________________
મૈથુનદૂષણષ્ટક શુદ્ધ કારણે વાળું સમજીને મદ્યપાન કર્યું, પછી તેના ઉપભેગથી (થએલ) મદથી ઉપશાંત થવા માટે એક બકરાને વધ કરીને નષ્ટધમી તે ઋષિએ બધું (અનર્થકાર્ય) કર્યું અને તેથી તપશકિતથી ભ્રષ્ટ થએલ તે મરીને દુર્ગતિમાં ગયે. આ રીતે ધર્માચરણ કરનારાઓએ મધને દેની ખાણસમજવી. (૪–૮)
मैथुनदूषणाष्टकम्
| [૨૦] रागादेव नियोगेन मैथुनं जायते यतः । ततः कथं न दोषोऽत्र येन शास्त्रे निषिध्यते ॥१॥
મૈથુન હમેશાં રાગના ઉદયથી જ થાય છે, તેથી તેના સેવનમાં દેષ કેવી રીતે નથી સંભવતે કે જેથી શાસ્ત્રમાં તેને –દેષને નિષેધ કરાયે છે? અર્થાત દેષ સંભવે જ છે માટે શાસ્ત્રોક્ત દેષાભાવ અનુચિત છે. (૧)
શાસ્ત્રસમ્મત અમુક પ્રકારનું મૈથુન દેલવાળું નથી એવા કથનને આચાર્ય ઉત્તર આપે છે. धर्मार्थ पुत्रकामस्य स्वदारेष्वधिकारिणः । ऋतुकाले विधानेन यत्स्यादोषो न तत्र चेत् ॥२॥ नापवादिककल्पत्वान्नैकान्तेनेत्यसङ्गतम् । રાધ સ્નાયાથી ચૈવેતિ જ્ઞાતિ મારા