________________
તીર્થભેદ ગ૭ભેદ કહ્યા કુગ્રહ પ્રતિ
દેખી જ્ઞાની જ્ઞાન પ્રદ્વૈષ ધસ્યો ચહિ ૪ સંજત થઈ કરિ પંચવિષય સુખપોષણા
બહુશ્રુત તપ વિના કીધી તેહની ઘોષણા અગ્નિ દીખાવી નગર પ્રામાદિક બાલીયો
પોતે આચરી પાપ બીજા શિર ઢાલિયો ૫ જેહથી જ્ઞાનપૂજા લહિ તેહને દૂહવ્યા
| માયા કપટે દોષ પોતાના ગોપવ્યા. સમાં વૈર ઉદેચ્ય વિસ્વાસી ઘાતિયા
મિત્રાદિકની સ્ત્રીરૂં કામેં વ્યાપિયા ૬ બ્રહ્મચારિ વિણ બિરુદ વહ્યું બ્રહ્મચારિનું
કુમારાવસ્થાતી મેં કહ્યું કુમારપણું " જિર્ણો ધનાઢ્ય કયો તેહનું પણ ધન ઇહૈ
અણદેખતો દેવ દેખું મુખ ઈમ કહે ૭. જિણથી સોભા લહીય અવજ્ઞા તસ કરે
અવર્ણવાદ રિધર્વતમૂ પર્વના ઉચ્ચરે ગામ નગરના નાયકનો વધ ઈછીઓ
અતિ સંક્લેરો આતમ તત્ત્વ ન પીછીઓ ૮ તીસ બોલ ઇમ સેવી મોહ માહા રચ્યો
સૂધ દશા નિજ હારિ પરભાવે મો ખિમાવિજય જિનરાય ભગત જો મન ધરે
જ્ઞાનચરણ નિજ ફરસિ ઉત્તમપદ વરે ૯ ઇતિ શ્રી અભિનંદન જિન સ્તવને ૪
ભવિ સુમતિ જિનેસર સેવિઇ જે મુનિજન મન સિણગારો રે વિતરાગતા પુરસજ્ઞાનતા જેહમાં તે દેવ સિરદારો ૨ ૧. ભવિ. છે વિષય કપાઈ જીવન જે દેવનું બિરુદ ધરે છે રે તે મણીની યોતિ આગલ યથા કાચ સકલની શોભા વહે છે રે ૨. ભ. મુનિ પરમ પુરુષ જેહને કહ્યું જે પાપ તમિર પુર ભાનો રે જસ પાપી અજરામર સુઈ જે સિધમારગ શિવનાંન્યોરે ૩. ભ.
૨૯૮
ચોવીશી : સ્વરૂપ અને સાહિત્ય
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org