________________
જહાં કલપના-જલપના, તહાં માનું દુઃખ છાંઈ; મિટે કલપના-જલપના, તબ વસ્તુ તિન પાઈ. હે જીવ! ક્યા ઇચ્છત હવે? હૈ ઇચ્છા દુઃખ મૂલ; જબ ઇચ્છાકા નાશ તબ, મિટે અનાદિ ભૂલ. એસી કહાંસે મતિ ભઈ, આપ આપ હે નાહિં, આપનકું જબ ભૂલ ગયે, અવર કહાંસે લાઈ. આપ આપ એ શોધસેં, આપ આપ મિલ જાય;
આપ મિલન નય બાપકો, ... ... ... જ (હાથનોંધ-૧, પૃ. ૩૫) ૧૪
હોત આસવા પરિવા, નહિ ઇનમેં સંદેહ; માત્ર દષ્ટિકી ભૂલ છે, ભૂલ ગયે ગત એહિ. રચના જિન ઉપદેશી, પરમોત્તમ તિન કાલ; ઇનમેં સબ મત રહત હૈ, કરતે નિજ સંભાલ. જિન સો હી હૈ આતમા, અન્ય હોઈ સો કર્મ; કર્મ કરે સો જિન વચન, તત્ત્વજ્ઞાનીકો મર્મ. જબ જાન્યોનિજરૂપકો, તબ જાન્યો સબ લોક, નહિ જાન્યો નિજરૂપકો સબ જાન્યો સો ફોક. એહિ દિશાકી મૂઢતા, હૈ નહિ જિનપે ભાવ; જિનર્સે ભાવબિનુ કબૂ, નહિં છૂટતદુઃખદાવ. વ્યવહારસે દેવ જિન, નિચેસે હૈ આપ; એહિબીનસે સમજ લે,જિનપ્રવચનકીછાપ. એહિ નહીં તે કલ્પના, એહી નહીં વિભંગ,
જબ જાડેંગે આતમા, તબ લાગેંગે રંગ. (હાથનોંધ-૧, પૃ. ૪૭) ૧૯
તે દશા શાથી અવરાઈ ? અને તે દશા વર્ધમાન કેમ ન થઈ ?
૧૬૪
મોક્ષમાર્ગ પ્રકાશ
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
