Vyakaran Mahabhashya Navahnik Satik Gujarati Anuwad

SR No.: 005538
Original Sutra Author: N/A
Author: Pradyumna R Vora
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 2004
Total Pages: 718
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 18 MB

Page 132

(સ્વતંત્ર વર્ણદ્વારા એકદેશનું) ગ્રહણ નથી થતું એ મત પ્રમાણે પણ આ દોષ નથી આવતો, કારણ કે આચાર્ય સુજ્ઞાત્રેિ ગણમાં નૂનમન શબ્દ મૂકે છે તે રીતે જ્ઞાપના કરે છે કે ત્ર-કાર પછી આવતા ટૂ નો જૂ થાય છે. એ જ્ઞાપક નથી,195 કારણ કે એ તો (આદિ સ્વરની) વૃદ્ધિ થાય તે માટે છે જેથી) નાર્નમનિઃ (રૂપ થઇ શકે). તો પછી તેઓ તૃનતિ શબ્દનો (એ ગણમાં પાઠ કરે છે અને ખૂનમન શબ્દનો પણ પાઠ કરે છે તે જ્ઞાપક છે). અરે અમે કહ્યું તો ખરું કે એ વૃદ્ધિ માટે છે. વૃદ્ધિ બહિરંગ છે. 10% જયારે ત્વિ અંતરંગ છે અને અંતરંગ કરવાનું હોય ત્યારે બહિરંગ કાર્ય અસિદ્ધ છે. અથવા આગળ ઉપર,107 ત્રાતઃ I (અર્થાત્ ) ત્રા-કાર પછી આવતા ટૂ નો જૂ થાય છે. પછી ઇન્દ્રવપ્રતિ! એમ સૂત્રનો વિભાગ કરવામાં આવશે.અહીં ત્રાતઃ (ની અનુવૃત્તિ થાય) છે. છે, ગૌ ના જૈપ્લત થાય છે તે હું અને ૩ ના થાય છે એમ કહેવું જોઇએ) ૧ રા
एतच्च वक्तव्यम्। यस्य पुनर्गृह्यन्ते गुरोष्टेरित्येव प्लुत्या तस्य सिद्धम्। यस्यापि न गृह्यन्ते तस्याप्येष न दोषः। क्रियत एतन्यास एव ॥ तुल्यरूपे संयोगे द्विव्यञ्जनविधिः ॥१३॥ तुल्यरूपे संयोगे द्विव्यञ्जनाश्रयो विधिर्न सिध्यति। कुक्कुटः पिप्पलः पित्तमिति। यस्य पुनर्गृह्यन्ते तस्य द्वौ ककारौ द्वौ पकारौ द्वौ तकारौ। यस्यापि न गृह्यन्ते तस्यापि द्वौ ककारौ द्वौ पकारौ द्वौ तकारौ। कथम्। मात्राकालोऽत्र गम्यते न च मात्रिक व्यञ्जनमस्ति।
એ પણ કહેવું પડશે 108 પરંતુ (સ્વતંત્ર વર્ણવદારા એકદેશનું) ગ્રહણ થાય છે એ મત પ્રમાણે ગુણોઃ ટેડા એટલાથી (ગુરુના અવયવ ભૂત ટિ નો પ્લત થઇને કાર્ય સિદ્ધ થાય છે. (સ્વતંત્ર વર્ણદ્વારા એકદેશનું) ગ્રહણ નથી થતું એ મત પ્રમાણે પણ આ દોષ નથી આવતો, કારણ કે (સ્કૃતવૈવ કુતી એ સૂત્રમાં) જ મૂકવામાં આવે છે. 10
10 નૂનમનઃ એ સંજ્ઞા છે (જો તેમ ન હોત તો ન નો ન્ થઇને નામનઃ થાત) અને પૂર્વપદમાં અવગ્રહને યોગ્ય (અર્થાત્ પદપાઠમાં જેને અવગ્રહથી જૂદો પાડી શકાયતેવો) ત્ર-કાર આવેલો છે તેથી તેમાં પૂર્વપાતૂ૦ અને ઇન્દ્રવૃત્ પ્રમાણે નો જૂ થવાનો પ્રસંગ આવશે, પરંતુ સુજ્ઞાત્રિ માં તેનો પાઠ છે તેથી જ-કાર નહીં થાય. આમ સુન્ના માં નૂનમન શબ્દનો પાઠ કરીને પાણિનિ સૂચવે છે કે ત્ર-કાર પછી આવતા નૂ નો જૂ થાય છે. ias વૃનમનમાં વૃદ્ધિ થાય તો નાર્નમનિઃ થશે. તેમાં નું રફની પછી આવે છે, ત્ર-કાર પછી નહીં તેથી નૂનમન એ સંજ્ઞા શબ્દને સુન્ના ગણમાં મૂકયો છે તે હકિકત ત્ર-કાર પછી આવતા ગૂનો ન્ થાય છે તેનું જ્ઞાપક ન બની શકે. 106 અંતરંગ ને કારણે જૂ થશે, જયારે બહિર્ભત તદ્ધિતને કારણે વૃદ્ધિ થશે. આમ ન્ નો જૂ થવા રૂપી અન્તરંગ કાર્યની દૃષ્ટિએ બહિરંગ વૃદ્ધિ અસિદ્ધ છે તેથી – નો કરતી વખતે નાર્નમનિઃ એ શબ્દ સ્વરૂપને બદલે નૂનમન એ શબ્દ સ્વરૂપ છે એમ સમજાશે. આથી સ્વતંત્ર વર્ણ દ્વારા અવયવનું ગ્રહણ નથી થતું તે મત પ્રમાણે નૂનમન નો સુગ્ગાદ્રિ માં કરેલો પાઠ વ્યર્થ થઇને, ત્ર-કાર પછીના નૂ નો જૂ થાય છે તેનું જ્ઞાપન કરે છે, એમ સિદ્ધ થયું. ભાષ્યકાર તૃનોતિ શબ્દનો પાઠ જ્ઞાપક છે તેમ માને છે. 107 મૂળ સૂત્ર ઇન્દ્રવૃવત્ માં સૂત્રકારે ત્રઢત્ શબ્દ પ્રયોજયો છે. ભાષ્યકાર તેને લુપ્તવિભક્તિક રૂપ તરીકે લે છે, એટલે કે ત્રેત એમ પંચમ્યન્ત લે છે, તેમાં સુપા સુત્યુ પ્રમાણે વિભક્તિ લોપ થયો છે. તેથી ત્રાતઃ કવથાત્ એમ સમજાય છે અર્થાત્ પદપાઠમાં અવગ્રહને યોગ્ય પદાન્ત ત્ર પછી આવતા નૂ નો જૂ થશે. હવે યોગવિભાગ કરીને ત્રઢતઃ I એમ જૂદું લેવામાં આવે તો ત્રઢતઃ (નો બ) અર્થાત્ ત્ર-કાર પછી આવતા નૂ નો જૂ થાય છે એ નિયમ થવાથી પૂર્વે સૂચવ્યું છે તે જ્ઞાપન લેવાની જરૂર નહીં રહે 108 સ્વતંત્ર વર્ણ દ્વારા અવયવનું ગ્રહણ નથી થતું એ પક્ષે છે, ગૌ નો સ્તુત થવાનો પ્રસંગ આવે ત્યારે તેમના અવયવભૂત ટ્રુ કે ૩ નો પ્લત થાય છે તેમ દર્શાવતું સુતાવૈર હુતો એ વધારાનું સૂત્ર કરવું પડશે અને તેથી ગૌરવ થશે, પરંતુ અવયવનું ગ્રહણ થાય છે તે પક્ષે તો ગુરુ એવા છે, મૌ ના અવયવભૂત દિ (અર્થાત્ હું-કાર અને ૩-કાર) નો પ્લત તો નૂતાવૈ૦ સૂત્ર ન હોય તો પણ