________________
607
અગડદત્ત રાસ
૩૭૭
પૂછે ફિરીય કુમાર, ખડગ પડ્યો કિહાં નાગો?, માર્યો હૂંતો મૂઢ હોઈ, સચેતન જાગ્યો; તબ બોલિ તિહા નારી “તુમ મુખ દેખત ભૂલિ, ઓગલ્યો ખડગ પર, નેહ સીથલ અગ ભૂલી.” માન્યો સરલ કુમાર, ચ્યાર પુહર તિહાં જાગ્યો, મન ભય સંકા આણતો, જીવ પાયો માગો; રાતિ ગઈ સૂપ્રભાતિ, રાજપૂરષ સબ આયા, લે નિજ નારી સાથ, કુમર આનંદ સવાયા. આયો મહુલી મઝારી, રજની વાત સુભાષ્ટિ, માત-પિતા મિલી લીલ, રાજ કરે જગ સાખી; જિણને રાખે દેવ, મારી સકઈ નહીં કોઈ, વાલી વાકી હોઈ, જો જાગ વઈરી હોવે.
3७८
૩૭૯
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
