________________
552
ભીમ (શ્રાવક) કૃત
“એક વાત છે પાધરી, મારુ મુઝ ભરતાર; જો પછે મને આદરો, વાચા દિઓ નિરધાર'. વીર કહે શ્રેણિક સુણે, એ નારીનો ને; એક કારણિ ત્યજતો હુતો, અગડદત્ત નિજ દેહ. તો શ્રેણિક રાજા કહે, “કથા ચલાવો દેવી; યે નારી નરને નડે, જાણૂ હું હેવ.” વીર વદે ‘વસદે લેઈ, આવિઓ અગડકુમાર; કહે કામિણી “દિવો કરો, વેગે મ લાવો વાર’. દીપ કાજે હેઠો થઈ, ફૂક દીઈ તે જામ; વિષયા મનસ્ ચંતવી, ખગ્ન ઊપાડ્યું તા. ચોરે આડી લાકડી, દીધી મનિ ચિંતે; દીધો ઘાઓ તેણે છળ્યો, ઠબકો વાગ્યો તેહ. તવ કરવાલ હેડૂ પડ્યું, કુમર પભણે ઈમ;
કહે કુમર ‘સુણિ કામિની!, ખડ્ઝ પડ્યું એ કેમ?.” ચોપાઈ
વિષયા કહે “સુણિ સ્વામી! સાચ, અંધારે બીહની માહારાજ!; ધૂજીઓ હાથ પડિલ કરવાલ', કુમર કહે “એ અબલા બાલ'. ર્યો દીપ તવ સૂતા તેહ, કહે ચોર “નર મારત એહ; જેહથી રાજ કરે નિશદિશ, તેહ પુરુષનૂ છેદતી સીસ.” કહે ચોર “
ધિધિગ સંસાર, જો નારી મારે ભર્તાર; એ અબલા કહે છે અજાણ, અબલા છલીઆ જાણ સુજાણ.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
