________________
અગડદત્ત રાસા
451
દોહાઃ
રાય કહે “સુણ કામણી! એ છે કિસો વિચાર?; નિજ કંતાને મારકે, સતી હોવણ આચાર.” નારિ કહે “ઈણ રાયણે, દીઠો છે મુઝ કામ'; રાય ભણી ઈણપરિ કહે, કોઈ ન સમજે તા. दुर्जनः सर्पमातुल्यं, वरं सर्पो हि दुर्जनात् । सर्पो दंशते कालेण, दुर्जनस्तु पदे पदे ।। १ ।। “રાજા! દુરજન તુમ હો, હોઈ રહો ચુપચાપ; જો કરસે સો ભોગસી, ક્યા બેટા? કયા બાપ?” નારિ તિહાં અગ્નિ જલમરી, રાય આયો નિજ ગેહ; રાજા મનમેં ચિંતવે, “જુઠો જગત સનેહ.
શ્લોકઃ माता कस्य पिता कस्य, कस्य भ्राता सहोदरः । पुत्री कस्य सुतः कस्य, सर्वेऽपि कर्मबंधनाः ।।१।। સ્વજન મિત્ર જગતકે, સ્વાયા સંસાર; પ્રમાર્થ જિનધર્મ છે, એક શ્રીઅણગાર.” ઈસો વિચારી રાયજી, વિરક્ત થય પ્રણામ;
રાજા રાણી બૈ જણા, ભયા સંજમરે કામ. ઢાલઃ ૧૧, હું બલહારી એ યાદવા-એ દેસી.
રાજા હો રાણી જી બે જણા, અગડદત્ત કુમાર બોલાય તો; રાજ આપી જી સહુ દેસના, બેહુ જણા સંજતી માર્ગ ધારતો.
ધન-ધન ધર્મી નર જીવડા-ટેક.
૧. પરમાર્થ. ૨. પરિણામ.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
