________________
અગડદત્ત રાસ
દૂહા
અધસસતો તે ઇમ ભણઇ, ‘સુણિ સુભટા સિરદાર!; ચોરમાહિ સિરદાર હું, નામ ભુજંગમ સાર.’
‘મરતો મારું એહનઇ’, તે વલી ચિંતઇ ચિત; ‘તુઠો હું તુઝ સાહસઇ, તુ ઉપગારી મિત્ત.
ઇણિ સમસાણઇ માહરો, ભુમીઘર સુવિસાલ; વીરમતી ભગની તિહાં, ભરજોવન અસરાલ.
વડ હેઠઇ ઉભો રહી, કરિજે સાદ કુમાર!; વીરમતી ઉઘાડિસ્યઇ, ભૂંહરાતણો દુયાર. માલ સહિત પરણી કરી, ભોગવિ તુ અભિરામ; ભાવઇ તિહાં રહિત્યે સુખઇ, અથવા બીજી ઠામ’.
ઇમ કહતો આસાસીયો, કુમરઇ ખિણ ઇક ચોર; ખડગ લેઇ તસુ આવીયો, તિહાં કરતો મુખ સોર.
સાદ સુણિ જબ પુરુષનો, આવી તતખિણ તેહ; તુરિત ઊઘાડી ભૂંહરો, માહિ લીધો તેહ.
‘કિં કમલા? કિં પકિંનરી?, કિં અપછર અનુહારિ?'; કુમર દેખી વિસમઇ પડ્યોઉ, ‘નહી કિંહાં એહવી નારિ’.
૧. ભોયરાનું. ૨. દ્વાર. ૩. અવાજ. ૪. પાઠા૰ તબ. ૫. પાઠા૰ કિંજરી.
Jain Education International
نی
For Personal & Private Use Only
૧
૨
૩
૪
૫
૬
ઢાલઃ– ૭, આવો જુહારો રે અજાહરો પાસ, મનની પૂરઈ આસ-એ દેશી.
‘આવો પધારોજી રાજકુમાર!, એ તેરો ઘરબાર; કિહાંથી આયાજી? કહીયઇ, મોરી અવચલ વાચ’.
८
303
૧
www.jainelibrary.org
