________________
270
ગુણવિનયજી કૃત
૨૭૪
૨૭૫
૨૭૬
અલિ-કુલ-કક્ષ-વન, ફણિ-મણિ-કિરણ-વિભાસુર; લપલપાટ કર જીહ, દો જસુ વદનિ ભયંકર. રક્ત લોચન ફેંકાર, કરત ધમણિ જ્યે ધૂની; સામુહી આવતઉ દેખિ, મયણમંજરિ મનપૂન. ગુરુ-ભય-કંપિત દેહ, કુમર કંઠિ જાઈ લાગી; મત બહઉ પ્રિય!' એમ, બોલત રથનઈ આગી. ઉતરી સામુહઉ તેહ, આવત નાગનઈ થંભઈ; ગતિ નઈ કરિ મુખ થંભ, ખેલાવી તે “અવરાઈ. છોડી ચાલઈ તેહ, રહિ આરુહિમનરંગઈ; તુરતિ તુરીનઈ જોડિ, રથસ્ય નિરભય અંગઈ. લંઘી નરક સમાન, કષ્ટએ ગહન-વિતાન; સંખપુરમાં સંપત્ત, બહુ સુખ દ્રવ્ય-નિધાન.
૨૭૭
૨૭૮
૨૭૯
૧. દુભાણું, દુખી થયું. ૨. અટકાવ્યો.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
