________________
૨૦૪
પરિશિષ્ટ - ભાવતીર્થ - ગીતાર્થ ગુરુ वा से णं परियाए अओग्गे, से णं पावे से णं निदिए से णं गरहिए से णं दुगुंछिए से णं पडिकुट्टे से णं पडिसेहिए से णं आवई से णं विग्घे से णं अयसे से णं अकित्ती से णं उम्मग्गे, से णं आणायारे। एवं रायदुढे एवं तेणे एवं पर-जुवइ-पसत्ते एवं अण्णयरे इ वा केई वसणाभिभूए एवं अयसकिलिडे एवं छुहाणडिए एवं रिणोवढुए अविण्णाय-जाइ-कुल-सील सहावे एवं बहु-वाहि-वेयणा-परिगय-सरीरे एवं रस-लोलुए एवं बहु-निद्दे एवं इतिहास-खेड्डु-कंदप्प-णाह-वाय चच्चरिसीले एवं बहु-कोहले एवं बहु-पोसवग्गे जाव णं मिच्छद्दिट्ठि-पडिणीय-कुलुप्पण्णे इ वा। से णं गोयमा! जे केई आयरिए इ वा, मयहरए इ वा, गीयत्थे इ वा, अगीयत्थे इ वा, आयरिय-गुण-कलिए इ वा, मयहर-गुण कलिए इ वा, भविस्सायरिए इ वा, भविस्स-मयहरए इ वा, लोभेण वा गारवेण वा दोण्हं गाउय-सयाणं अब्भंतरं पव्वावेज्जा, से णं गोयमा! वइक्कमिय-मेरे, से णं पवयण-वोच्छित्तिकारए, से णं तित्थ-वोच्छित्तिकारए, से णं संघ-वोच्छित्ति कारए। से णं वसणाभिभूए से णं अदिट्ठ-परलोग-पच्चवाए से णं अणायार-पवित्ते से णं अकज्जयारी से णं पावे से णं पाव-पावे से णं महा-पाव-पावे से णं गोयमा! अभिग्गहिय-चंड-रुद्द-कूर-मिच्छद्दिट्ठि।। 'से भयवं! के णं अटेणं एवं वुच्चई? ।' गोयमा! आयारे मोक्ख-मग्गे, णो णं अणायारे मोक्खमग्गे। एएणं अटेणं एवं वुच्चइ।
नवणीयसार नामनुं पांचमुं अध्ययन फकरो २१-२२ ० सम्यक्त्व प्रकरण - दर्शनशुद्धि प्रकरण + एषैव सर्वतीर्थेषु व्यवस्थेत्याहुः :सव्वजिणाणां निच्चं बकुसकुसीलेहिं वट्टए तित्थं। नवरं कसायकुसीला अपमत्तजई वि सत्तेण।।६१।। [१७५] सर्वजिनानां भरतैरवतविदेहतीर्थकृताम्। नित्यं बकुशकुशीलाभ्यां वर्त्तते तीर्थम् । पुलाकादीनामल्पत्वात् कदाचित्कत्वाच्च। नवरं केवलमयं विशेष:- सत्त्वेनकषायसत्तया। अप्रमत्तयतयोऽपि सप्तमगुणस्थानवर्तिनोऽपि कषायकुशीला भण्यन्ते। अत एवंभूताः कषायकुशीला अपि यावत्तीर्थं भवन्तीति भावः।।६१।।१७५ ।।
चतुर्थ साधुतत्त्व विवरण श्लोक ६१, कुल श्लोक १७५ ० बृहत्कल्पसूत्र टीका
... यथा तरक्षा-व्याघ्रविशेषः स पूर्वमस्थ्नां घ्राणः पश्चादामिषमपि न रोचयति, एवमस्यापि श्रावकधर्मघ्राणस्य यतिधर्मो न प्रतिभासते। यत एते दोषा अतो विधिनैव कथनीयम्।।११४१।। के पुनर्विधिकथने गुणा:? उच्यतेतित्थाणुसज्जणाए, आयहियाए परं समुद्धरति। मग्गप्पभावणाए, जइधम्मकहा अओ पढम।।११४२।। यतिधर्मकथा प्रथमतः क्रियमाणा तीर्थस्यानुसजनायै भवति, बहूनां जन्तूनां प्रव्रज्याप्रतिपत्तेः। तीर्थानुषजना च कृता आत्महिताय जायते। परं च प्रव्रज्याप्रदानेन संसारसागरादसौ समुद्धरति। अत एव मार्गस्य-सम्यग्दर्शनादेः प्रभावनायै सा प्रभवति। यत एते गुणा अतो यतिधर्मकथा प्रथमं स्वरूपतो गुणतश्च कर्त्तव्या। तत्र स्वरूपतो यथा-"खंती य मद्दवऽज्जव, मुत्ती०" (दशवै० ष नि0 गा० २४८) इत्यादि।
श्लोक ११४१-११४२ टीका
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org