________________
મદન-ધનદેવ શાસ
તેહનું ફલ હવે દેખજ્યે રે, તે વિણ ન વલે સાન’, ઇમ કહી પાંજરે ઘાલીઓ રે, સૂડાને દેઇ અપમાન રે; બહૂ વચન પ્રહારનું દાન રે, સાંભલે સૂડો નિજ કાન રે,
લઘુ મોહટીનું કરે બહુમાન રે, ‘તુમ્હ સમ નહીં અવર કો ઠાન રે.’ ૧૫ સહજ૦
ઘર પરિજન દેખી ઘણું રે, શૂક કરે તે પશ્ચાત્તાપ,
‘ધિગ મુઝ સૂડાનો ભવ લહ્યો રે, મુઝ આવી પહોતું પાપ રે;
ન કર્યો પરમેષ્ઠીનો જાપ રે, તીણે પામ્યો ઇમ સંતાપ રે,
હવે પરવશ સ્યું કરુ આપ રે?, નવી આડા આવે માય ને બાપ રે. ૧૬ સહજ૦
ઘરકારય કરતી થકી રે, રાંધે જબ તે નાર,
તવ ભાજી છમકાવતી રે, તેહના હોય છમકાર રે; લાવી સૂડો તીણી વાર રે, બીહવરાવે શસ્ત્રની ધાર રે, કહે ‘સાંભલ તું નિરધાર રે, કરું એહવો તુઝ પ્રકાર રે.
તુઝને મારી ઇણી પરે રે, એક દિન એહ હવાલ, છમકાવીસ્યું તુઝને રે’, ઇમ બોલે તે વિકરાલ રે; સુણી પામે ભય અસરાલ રે, નિત્ય-નિત્ય એહ દુઃખ જંજાલ રે, લહેતો કાઢે કોઈ કાલ રે, જાણે મલીઆ છે નરક પાલ રે.
ધન-ધન તે નર રાજીયા રે, જાણી એહવી નાર, દૂરિ રહ્યા મહાભાગ તે રે, જાણો જિમ જંબુકુમાર રે; વલી વયરસ્વામી અણગાર રે, ધરી વ્રતસ્તું અતિ પ્યાર રે, ઇમ ઢાલ થઇ અગ્યાર રે, કહે પદ્મવિજય જયકાર રે.
૧. પૂષ્કળ. ૨. અનુભવતો.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
૧૭ સહજ૦
૧૮ સહજ૦
૧૯ સહજ૦
87
www.jainelibrary.org
