________________
70
કહી કહીને ઇમ મારતી, મીલીયો લોક અપાર; મદન વિચારે ચિત્તમાં, ‘અહો! અહો! ચરિત્ર અપાર. કરંબો જો ખાતો કદા, માહરી પણીં એ રિતિ’; લોક બંબારવ સાંભલી, દેખી એકની નિતિ. ‘રે! રે! મૂઢ પશુ ભણીં, મારે છે તું કીમ?; વણિક-કુલે તું ઉપની, કીમ હિંસ્યા કરે ઇમ?' તવ પાણી મંત્રી કરી, છાંટ્યું તેહને જામ; ભસ્મ-ગુંડિત જટાધરો, ઉરણ જોગી થયો તામ. લોક દેખી પૂછેં ઇસ્યું, ‘ભગવન! શી એ વાત?; તવ તે આંસુ નાખતો, ભાખે નિજ અવદાત. બીહકે તપસી નાસતો, વિસ્મય પામ્યો લોક; વિદ્યુતલતાને ઉપનો, મનમાંહે ઘણો શોક.
‘ધિગ-ધિગ નિરપરાધી એ, તપસી માર્યો આજ; નવિ જાણું ‘કિંહા એ ગયો?, પતિ જાણી એ અકાજ.’’
મીલસ્ય અથવા નહિ મીલે, તે માહરો ભરતાર; મેં જાણ્યું “શિક્ષા દેઇ, ભોગ ભોગવસ્યું સાર.'' મનના મનોરથ મન રહ્યા, જનમાં થયો અપવાદ; પતિ વિરહણી હું થઇ, કિંહા કરું શોર ને *દાદ? પપુંહક ખવાણો નહિ વલી, હાથે દાધો જેમ; એહ ઉખાણો મુઝ થયો, કહો હવે કરીઇં કેમ?’
૧. બુમરાડ, પોકાર. ૨. લેપાએલ. ૩. બકરો. ૪. અરજ-ફરીયાદ. ૫. પુડલો. ૬. દાઝ્યો.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
પદ્મવિજયજી કૃત
૧૦ ભવિકજન૦
૧૧ ભવિકજન૦
૧૨ ભવિકજન૦
૧૩ ભવિકજન૦
૧૪ ભવિકજન૦
૧૫ ભવિકજન૦
૧૬ ભવિકજન૦
૧૭ ભવિકજન૦
૧૮ ભવિકજન૦
૧૯ ભવિકજન૦
www.jainelibrary.org
