________________
મદન-ધનદેવરાસ
દૂહાઃ
બે-બેં કરતો બોકડો, ચાલ્યો નયર સંકાશ; મદન લહ્યો વિસ્મય ઘણું, દેખી તેહ વિલાસ. કિંહ જાઈ છઈ બોકડો?, જોઉં પૂઠે જાય'; ઈમ ચિંતીને ચાલીઓ, કૌતિક મન નવિ માય. મદન બોકડો બિહું જણા, પહોતા નયર મઝાર; પેઠો બકરો ભવનમાં, જિંહા વિદ્યુતલતા નારિ. મદન જોવા છાનો રહ્યો, કોઈ થાનિકને પાસ; જોઉં, બકરો સું કરે?, પેસીને આવાસ.' બકરો આવ્યો જાણીને, વિદ્યુતલતા દીઈ દ્વાર; લઈ લકુટને મારવા, ઉઠી ઉંધી નારિ. બંબ પાડે તે બોડો, તવ બોલે તે નારી; નિર-અપરાધ મુઝને તજી, રે! તુઝ પડો ધિક્કાર. બહુ કાલે પણી પૂર્વની, નારીથી વિરમ્યો નાહિ; ચાલ્યો તિહા ઉત્કંઠથી, સું જોઈ આવ્યો આંહિ?” ઢાલઃ ૫, કરેલણા ઘડધે રે- એ દેશી.
નારી કહે “મુશલે કરી, દયા ધરીને આજ; મારુ નહીં ભરતા ભણી, જાણી મોટું અકાજ.” ભવિકજન! સુણજ્યો રે, નારી ચરિત્ર વિચિત્ર, હૃદયમાં મુણજ્યો રે-એ આંકણી. બિહનો ચંડા મુશલથી, ગયો પ્રચંડા પાસ; મુઝ મારતા હવે કહો, ચિત્તમાં કેહની આશ.”
૯ ભવિકજન)
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
