________________
66
પદ્ઘવિજયજી કૃત
દૂહાઃ
મદન વિચારે ચિત્તમાં, “અહો એ રાંક અનાથ; પતિવિરહ ઈમ વિલપતી, નહિ કો એહનો સાથ. ચંડા-પ્રચંડા બાપડી, મારો ધરતી વિજોગ; ઈણી પરે દુઃખણી બહૂ હશે, “ભરતા વિણું સ્યો ભોગ?” ઈમ ચિંતવતો તે હવે, નયણે નીર ઝરંત; તે દેખીને નાહને, વિદ્યુતલતા પભણંત.
સ્યો ઉગ તુમ ચિત્તમાં?, ભાખો કારણ મૂઝ'; બહુ આગ્રહથી ભાખીયું, જેહ હીયાનું ગૂઝ. પૂરવ ભારયા સાંભરી, તિણે મુઝ દુઃખ બહુ થાય; દેખી પાડોસણી રોવતી, સાંભરી ચિત્તમાં આય.” ઢાલ: ૪, આઘા આમ પધારો પૂજય અમ ઘર વોહરણ વેલા-એ દેશી.
વાત સાંભલી કામિની તે ચિત્તમાં, કરતી ઇમ વિચાર; “ઈણી પરેં સુખ ભોગવે મુઝ સાથે, પણ સાંભલી તે નારિ.” ૬
સ્વામી! સુખે પધારો ઘેર, તેની ખબર તે લીજે.” એ આંકણી બાહ્ય વિકાર નવી દાખવે, બોલે ઘણી પરે વાણી; “સ્વામી! એવડુ દુઃખ ઉપજાવો, સ્પે કારણ? હિત આણી. ૭ સ્વામી તિહાં જઈને તસ રતિ ઉપજાવો, મદન કહે તવ એમ; તાહરી આણ હુઈ તો જાઉં, નહિ તો જાઉં કેમ?”
૮ સ્વામી, સાંભલી ચિંતવે ઈર્ષા આણી, જૂઓ દાસીની પરે સેવું; વચન ન લોપું એહનો કબહી, કરું એહના ચિત્ત જેહવું. ૯ સ્વામી
૧. પતિ. ૨. છાની વાત.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
