________________
મદન-ધનદેશસ
105
દૂઠાઃ
ગગનગામિની લબ્ધિથી, મણિપ્રભ જે અણગાર; ગગનમારગથી આવીયા, તાસ ઉદ્યાન મઝાર. કુમર સહિત વંદન ભણી, જાય વિદ્યાધર રાય; પરમ હરખ ધરતો થકો, પ્રણમે મુનિવર પાય. બેઠો નિજ ઉચિતાસને, મુનિવર દે ઉપદેશ;
ભવ્ય જીવ સમઝાવવા, વલી વિશેષ નરેશ. ઢાલ: ૧૮, વાત ન કાઢો હો વતતણી - એ દેશી.
“અંગ ચ્યાર કહ્યા દોહીલા, તીંહ માનવ અવતાર રે; દશ દૃષ્ટાંતે દોહીલો, ભમતા ઈણ સંસાર રે. ઈમ જાણી વ્રત આદરો-આંકણી. પૃથીવિ- જલ- તેલ- વાઉમાં, કાઢે અસંખ્યતો કાલ રે; તિમ અનંત વનસ્પતિ, દુઃખ સહેતો અસરાલ રે. કાયસ્થિતિ એવી સુણી, ચમકે ચિત્ત મઝાર રે; કાલ સંખ્યાતો વિગલેંદ્રીમાં, નાના ભવ અવતાર રે. દેવ-તિરી-નારક પણે, ભમવાનો નહીં પાર રે; ઈમ ભમતા નરભવ લહ્યો, પુણ્યતણે અનુસાર રે. તિહા સિદ્ધાંતને સાંભલે, તે દુર્લભ અતિ જાણો રે; ઘાચી મોચી ને વાધરી રે, “આહેડ તણાં ઠાણો રે. માછી કષાઈ ને સઈતણા, છીપા ને સુતાર રે; પ્લેચ્છની જાતિ તે બહુ કહી, સિંહા લીધા અવતાર રે.
૫ ઈમ
૬ ઈમ
૭ ઈમ
૮ ઈમ)
૯ ઈમ0
૧. શિકારી. ૨. દરજી. ૩. છાપગર, કપડા પર છાય કામ કરનાર.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org