________________
મદન-ધનવાસ
દૂહાર ધનદેવ નારી વયણથી, બોલે ઈણી પરે બોલ;
સ્વસૂર તણું ઘરિ જે રહે, જાણું તેહ નીટોલ. પણિ છમકા ભાજીતણા, નવી વિસરીયા મુઝ; હૈયામાં ખટકે ઘણું, જીં ભાખું છું તુઝ?. તે સાંભલી શ્રીમતી કહે, “છમકાની કહો વાત';
તવ તે ધૂરથી સવી કહે, છમકાનો અવદાત. ઢાલઃ ૧૪, રુડી ને રઢીયાલી રે, વાહા! તારી વાંસલી રે- એ દેશી.
રૂડી ને રઢીયાલી રે સુગુણા શ્રીમતી રે, હસીને બોલી તવ તેણી વાર, એહનો સ્યો ગુણવો ચિત્ત ભાર?.
૪ રૂડી ને મુઝને દેખાવો રે તે તુચ્છ ભાર્યા રે, શકતિ હું જોઉં કેહવી તાસ, મુઝને જોવા અતિ પીપાસ.
૫ સ્ત્રી ને શંકા મુકી રે ચાલો નિજ ઘરે રે, તુહને બાધા નહી લગાર, મુઝ સરીખી પાસે થકા નારી.”
૬ સ્ત્રી ને, તેહ સુણિને ધીરજ ધારતો રે, દ્રવ્ય કરી સહુ ભેલો તામ, સઘલો લઈ પોતાની વામ.
૭ સ્ત્રી ને સયણને પૂછી રે ધનદેવ ચાલીયો રે, સાગર ઉતરી પામ્યો પાર, પોહતો હસંતીનયરી મઝાર.
૮ સ્ત્રી ને બહુ દાન દેતો રે દીન અનાથને રે, ગંધહસ્તિ પરિ પહોતો દ્વારિ, વિસ્મય પામી તવ બીંદુ નારિ.
૯ ડી ને
૧. નિર્લજ્જ. ૨. શરૂઆતથી.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org