________________
સંલેખનાવસ્તુક | અભ્યધત મરણ/ દ્રવ્યલેખના | ગાથા ૧૫૮૨-૧૫૮૩
૨૫૯
ગાથાર્થ :
આ રીતે તે તે પ્રકારે કાળના ભેદથી સ્ટોક ઉપક્રમણીય એવું બાહ્ય અને અત્યંતર ઉપક્રમણના ષિયપણાને પામે છે.
ટીકા :
स्तोकमुपक्रमणीयं बाह्यं मांसादि आभ्यन्तरं च अशुभपरिणामादि एतस्य-उपक्रमणस्य यात्येवं गोचरत्वं संलेखनायाः तथा तथा समयभेदेन-कालभेदेनेति गाथार्थः ॥१५८२॥ ટીકાઈઃ
આ રીતે ગાથા ૧૫૭પથી ૧૫૭૭માં બતાવ્યુંએરીતે, સંલેખનાનાતે તે પ્રકારના સમયના ભેદથી કાળના ભેદથી, થોડા ઉપક્રમણીય એવા માંસાદિરૂપ બાહ્ય અને અશુભ પરિણામોદિરૂપ અત્યંતર, આના=ઉપક્રમણના, ગોચરપણાને વિષયપણાને, પામે છે, એ પ્રમાણે ગાથાર્થ છે.
ભાવાર્થ :
ગાથા ૧૫૭૫થી ૧૫૭૭માં સંખનાની વિધિ બતાવી એ રીતે સંખના કરવાથી સંલેખનાના તે તે પ્રકારના કાળના ભેદથી મહાત્માના શરીરમાં રહેલા ઉપક્રમણીય એવા બાહ્ય માંસાદિ અને ઉપક્રમણીય એવા અંતરંગ અશુભ પરિણામાદિ થોડા થોડા ઉપક્રમ પામે છે.
આશય એ છે કે ગાથા ૧૫૭૫થી ૧૫૭૭માં બતાવ્યું તેમ ૧૨ વર્ષની સંલેખના કરવાથી ક્રમસર કરાતા તપ દ્વારા દેહના માંસાદિનું ઉપક્રમણ ઉત્તરોત્તર વધતું જાય છે, તેમ જ સંલેખનકાળમાં આત્માને શાસ્ત્રવચનોથી વાસિત કરવા દ્વારા અનાદિના અશુભ ભાવના સંસ્કારોથી વિરુદ્ધ એવા સંસ્કારોનું આધાન થતું જાય છે, જેથી પીડા આદિના નિમિત્તને પામીને થતા અશુભ ભાવોના સંસ્કારો ક્ષીણ-ક્ષીણતર થતા જાય છે. અને તેમ થવાથી શું લાભ થાય છે? તે ગ્રંથકારશ્રી સ્વયં આગળની ગાથામાં બતાવે છે. ll૧૫૮૨l
ગાથા :
जुगवं तु खविज्जंतं उदग्गभावेण पायसों जीवं ।
चावइ सुहजोगाओ बहुगुरुसेण्णं व सुहडं ति ॥१५८३॥ અવયાર્થ :
વદુમુક્ષેor a સુવું બહુ ગુરુ સૈન્ય જેમ સુભટને (જયથી યુત કરે છે, તેમ) ૩માવે તું-વળી ઉદગ્રભાવથી નુવં એક સાથે વિનંતિ ક્ષય કરાતા એવા માંસાદિ નીવં=જીવને પાયલ પ્રાયઃ સુદનો =શુભયોગથી વાવડું=શ્રુત કરે છે. » ‘તિ' પાદપૂરણ અર્થે છે.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org