________________
૧૧૮
સંખનાવસ્તક / અભ્યધત વિહાર |જિનકભીની મર્યાદિત ગાથા ૧૪૨-૧૪૬૩
ટીકાર્ય
તપથી શોષાયેલા, મહાસત્ત્વવાળા, જિનકલ્પના અભિગ્રહવાળા ઋષિને જોઈને સંવેગથી આગત શ્રદ્ધાવાળી સંવેગથી પ્રાપ્ત થયેલ ભક્તિની રુચિવાળી, છતી કોઈક શ્રાદ્ધી યોષિત-શ્રદ્ધાવાળી સ્ત્રી, કહે, એ પ્રમાણે ગાથાર્થ છે.
ગાથા :
किं काहामि अहण्णा? एसो साहू ण गिण्हए एअं ।
णत्थि महं तारिसयं अण्णं जमलज्जिआ दाहं ॥१४६३॥ અન્વયાર્થ :
મહUUIT F હાનિ ?=અધન્ય એવી હું શું કરીશ? તો સાદૂ છે =આ સાધુ આને=આ ભોજનને, ગ્રહણ કરતા નથી. મહંતરિસર્યા મwitત્વિ=મારી (પાસ) તેવા પ્રકારનું અન્ય નથી, =જેને= જે અન્ય ભોજનને, મન્ન િવાઅલજ્જિત એવી હું આપીશ.
ગાથાર્થ:
અધન્ય એવી હું શું કરું ? આ સાધુ આ ભોજનને ગ્રહણ કરતા નથી. મારી પાસે તેવા પ્રકારનું અન્ય ભોજન નથી, જેને અલજિત એવી હું આપું. ટીકા?
किं करिष्याम्यधन्याऽहं, एष साधुर्न गृह्णाति एतत्, नूनं नास्ति मम तादृशमन्यच्छोभनं, यदलज्जिता વાસ્થામતિ નાથાર્થ: દારૂા. ટીકાઈ:
અધન્ય એવી હું શું કરીશ? આ સાધુ આને=આ ભોજનને, ગ્રહણ કરતા નથી. ખરેખર મારી પાસે તેવા પ્રકારનું અન્ય શોભન=બીજું સુંદર ભોજન, નથી, જેને જે સુંદર ભોજનને, અલજ્જિત એવી લજ્જા નહીં પામેલી એવી, હું આપીશ, એ પ્રમાણે ગાથાર્થ છે. ભાવાર્થ:
તપથી શોષાયેલ શરીરવાળા, મહાસત્ત્વવાળા કોઈ જિનકલ્પિક મહાત્મા કોઈક ઘરે વહોરવા જાય, તે વખતે તેમને જોઈને સંવેગ પામેલી શ્રદ્ધાવાળી કોઈક સ્ત્રી તે મહાત્માને કહે છે, અર્થાત્ તે સ્ત્રી પોતાના ઘરે આવેલા તે જિનકલ્પીને વહોરાવે છે ત્યારે, પોતાના કલ્પની મર્યાદા પ્રમાણે ભોજન કર્ભે એવું ન હોવાથી તે જિનકલ્પિક ઋષિ વહોરતા નથી, માટે તે સ્ત્રી તે મહાત્માને કહે છે : “અધન્ય એવી હું શું કરું? આ મહાત્મા આ ભોજન ગ્રહણ કરતા નથી, ખરેખર મારી પાસે તેવું બીજું સુંદર ભોજન નથી, કે જે સુંદર ભોજન આ મહાત્મા ગ્રહણ કરે, હવે તેથી કાલે આ મહાત્મા પધારશે ત્યારે સુંદર ભોજનને લજ્જા વગર હું આપીશ.” I૧૪૬૨/૧૪૬૩ll
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org