________________
અનુયોગગણાનુજ્ઞાવસ્તુક7 “અનુયોગાનુજ્ઞા' દ્વાર | સ્તવપરિજ્ઞા| ગાથા ૧૧૧૨
અવતરણિકા :
एतदेवाह -
અવતરણિકાર્ય :
આને જ કહે છે, અર્થાત્ પૂર્વગાથામાં કહ્યું કે “વિ' શબ્દથી સ્તવપરિજ્ઞાદિ પ્રાભૃતવિશેષો ગ્રહણ કરાય છે, તેથી હવે ગાથા ૧૩૧૩ સુધી સ્તવપરિજ્ઞાને જ કહે છે –
ગાથા :
दव्वे भावे अ थओ दव्वे भावथयरागओ विहिणा ।
जिणभवणाइविहाणं भावथओ संजमो सुद्धो ॥१११२॥ અન્વયાર્થ :
રન્ને માવે મ થ દ્રવ્યવિષયક અને ભાવવિષયક સ્તવ છે : માવથથરી ગોકભાવસ્તવના રાગથી વિUિTTPવિધિ વડે નિમવUવિહાઈ-જિનભવનાદિનું વિધાન, રન્ને દ્રવ્યવિષયક (સ્તવ) છે, શુદ્ધ સંગમોશુદ્ધ સંયમ માવથો-ભાવસ્તવ છે. ગાથાર્થ :
દ્રવ્ય અને ભાવ, એમ બે પ્રકારનો સ્તવ છેઃ ભાવસ્તવના રાગથી વિધિપૂર્વક જિનભવનાદિનું વિધાન એ દ્રવ્યસ્તવ છે, શુદ્ધ સંચમ ભાવસ્તવ છે. ટીકાઃ ___ द्रव्य इति द्रव्यविषयो, भाव इति भावविषयः, स्तवो भवति, तत्र द्रव्ये-द्रव्यविषयः भावस्तवरागतोवक्ष्यमाणभावस्तवानुरागेण विधिना वक्ष्यमाणेन जिनभवनादिविधानं, विधानमिति यथासम्भवं करणम्, आदिशब्दाज्जिनबिम्बपूजापरिग्रहः, भावस्तवः पुनः संयमः-साधुक्रियारूपः शुद्धो-निरतिचार इति માથાર્થ: ૨૨૨૨ ટીકાર્ચઃ
દ્રવ્યના વિષયવાળો, ભાવના વિષયવાળો સ્તવ હોય છે કે ત્યાં=બે પ્રકારના સ્તવમાં, ભાવસ્તવના રાગથી કહેવાનાર ભાવસ્તવના અનુરાગથી, કહેવાનારી વિધિ વડે જિનભવનાદિનું વિધાન દ્રવ્યના વિષયવાળો સ્તવ છે. વિધાન એટલે યથાસંભવ કરણ=સંભવ પ્રમાણે જિનભવનાદિ કરવું. ‘ગરિ' શબ્દથી “બિનઅવનવિવિધા''માં ‘મર' શબ્દથી, જિનબિંબની પૂજાનો પરિગ્રહ છે.
વળી શુદ્ધ=નિરતિચાર, એવો સાધુની ક્રિયારૂપ સંયમ ભાવસ્તવ છે, એ પ્રમાણે ગાથાર્થ છે. ભાવાર્થ :
સ્તવપરિજ્ઞામાં દ્રવ્યસ્તવ અને ભાવસ્તવનું વર્ણન છે. જે શ્રાવકને ભાવસ્તવનો રાગ છે અને વિધિપૂર્વક યથાશક્તિ જિનભવન બનાવવા આદિ શુભપ્રવૃત્તિ કરે છે, તે શ્રાવક દ્રવ્યસ્તવ કરે છે, જે દ્રવ્યસ્તવ ક્રમે કરીને ભાવસ્તવનું કારણ બને છે.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org