________________
૧૧૯
અનુયોગગણાનુજ્ઞાવસ્તુક / “અનુયોગાનુજ્ઞા' દ્વાર / સ્તવપરિજ્ઞા) ગાથા ૧૨૦૧-૧૨૦૨ ટીકાર્ય
વિષઘાતીપણું આદિરૂપ ગુણનિધિ હોતે છતે પૂર્વમાં વિષઘાતી આદિ આઠ ગુણો બતાવ્યા એ ગુણોનો સમૂહ હોતે છતે, સત્ એવા વર્ણથી=જાત્યસુવર્ણમાં જાત્યસુવર્ણનો રંગ વિદ્યમાન છે એથી, જાત્યસુવર્ણની જેમકતાત્ત્વિક સુવર્ણની જેમ, આ શાસ્ત્રમાં પ્રસ્તુત ગ્રંથમાં, જે મૂલગુણાદિ સાધુના ગુણો કહેવાયા છે, તેઓ વડે–તે ગુણો વડે, આ=સાધુના લિંગવાળા આ, સાધુ થાય છે, એ પ્રમાણે ગાથાર્થ છે. ભાવાર્થ :
જેમ જાતિથી સુવર્ણ વિષઘાતી આદિ આઠ ગુણોવાળું અને સુવર્ણના જ વર્ણવાળું હોય છે, તેમ સાધુ પણ મોહઘાતી આઠ ગુણોવાળા અને સાધુના જ લિંગવાળા હોય છે, તેમ જ આ ગ્રંથમાં પૂર્વે બતાવ્યા તેવા મૂલગુણ-ઉત્તરગુણવાળા હોય છે. આનાથી એ પ્રાપ્ત થાય કે ભગવાને વીતરાગ થવાનો ઉપાય અસંગભાવ બતાવ્યો છે અને અસંગભાવ પામવાનો ઉપાય વચનાનુષ્ઠાનરૂપ ધર્મ બતાવ્યો છે, આથી વીતરાગ થવાના અર્થી સાધુ અસંગભાવના અર્થી હોય છે, અને અસંગભાવને જીવનમાં પ્રગટ કરવા માટે ભગવાનના વચનાનુસાર મૂલ અને ઉત્તરગુણોમાં ઉદ્યમ કરતા હોય છે. માટે આવા સાધુ પૂર્વમાં વર્ણન કરેલા ૧૮૦૦૦ શીલાંગોથી યુક્ત છે અને અસંગભાવના ઉપાયમાં યત્ન કરવાને અનુકૂળ વિશિષ્ટ વેશ્યાવાળા હોવાથી ભાવસાધુ છે. ૧૨૦૧૫ અવતરણિકા :
दार्टान्तिकमधिकृत्याह -
અવતરણિકાર્ય : દાન્તિકને આશ્રયીને કહે છે –
ભાવાર્થ :
ગાથા ૧૨૦૦માં સુવર્ણરૂપ દષ્ટાંતને આશ્રયીને કહેવાયું. હવે ભાવસાધુરૂપ દાન્તિકને આશ્રયીને કહે
ગાથા :
जो साहू गुणरहिओ भिक्खं हिंडइ ण होइ सो साहू ।
वण्णेणं जुत्तिसुवण्णयं वसंते गुणणिहिम्मि ॥१२०२॥ અન્વચાઈ: | મુખિિષિ મતે ગુણનિધિ નહીં હોતે છતે વધovi ત્તિસુવUUાયં વ=વર્ણથી યુક્તિસુવર્ણની જેમ ગુરક્રિો નો સદૂગુણરહિત એવા જે સાધુ fમí હિંડફ ભિક્ષા માટે ફરે છે, તો સાદૂ રોટ્ટ=એ સાધુના લિંગવાળા એ, સાધુ થતા નથી.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org