________________
૨૮૮
શ્રી ધર્મ રત્ન પ્રકરણ.
-
कराभिधः बभाषे पौषधाख्येन-व्रतेनानेनमेकृतं ॥ ९ ॥ श्रेष्टयूचेथ मुनिनत्वा किं विद्वेषोस्य पौषधे । प्रकृत्या भद्रकस्यापि-जातस्य श्रावके कुले ॥१०॥ मुनिः स्माह भवादस्मा--तृतीये च भवे भवत् । नगर्या किल कौशांव्या-क्षेमदेवाभिधो वणिक् ॥ ११ ॥ भ्रातरौ तत्र चाभूता-महेभ्यो श्रावकोत्तमौ । जिनदेवाभिधो ज्येष्टो-धनदेवः कनिष्कः ॥ १२ ॥ - कुटुंबभारमारोप्य-जिनदेवोन्यदानुजे । पौषधं पौषधागारे-प्रत्यहं विधिनाव्यधात् ॥ १३ ॥ अन्यदा पौषधस्थस्य-तस्योत्पदेवधि स्ततः । ज्ञात्वा ज्ञानोपयोगेन-सोवादीदनुजं यथा ॥ १४ ॥ वत्सा वशिष्टमायुस्त-नूनं जाने दिवान् दश । विधेहि बांधवस्वार्थ-सावधानमनाभृशं ॥ १५ ॥ धनदेवस्ततः कृत्वा-चैत्ये पूजा गरीयसीं। दत्वा दानं च दीनाना-मदीनो निर्निदानकं ॥ १६ ॥ संघं च क्षमयित्वा
सौ-निधायानशतं सुधीः । तृणसंस्तारके तस्थौ-स्वाध्यायध्यान - तत्परः ॥ १७ ॥
બે કે, પૈષધ નામનાં એ વ્રત કરીને મારે કામ નથી. ( ૯ ) ત્યારે શેઠ મુનિને નમીને બોલ્યો કે, આ શ્રાવકનાં કુળમાં જન્મેલ, અને સ્વભાવે ભદ્રક છે, છતાં તેને પૈષધ પર કેમ વિદેષ દેખાય છે? [ ૧૦ ] મુનિ બેલ્યા કે, આ ભવથી ત્રીજા ભવમાં શાંબી નગરીમાં ક્ષેમદેવ નામે એક વાણીયે હતો. [ ૧૧ ] વળી ત્યાં જિનદેવ અને ધનદેવ નામે મેટા ઋહિવાન બે ભાઈઓ હતા, તે ઉત્તમ શ્રાવક હતા. [ ૧૨ ] હવે જિનદેવ કુટુંબના ભાર નાના ભાઈને સોંપીને પિષધશાળામાં વિધિપૂર્વક દરજ પૈષધ કરતે. [ ૧૭ ] તેને એક દિવસે પિષધમાં અવધિ જ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું, ત્યારે જ્ઞાનના ઉપયોગથી જાણીને તેના નાના ભાઈને કહેવા લાગ્ય–( ૧૪ ) હે વત્સ ! તારું હવે ફક્ત દશ દિન આयुष्य छ, भाट ला ! १२५२ सा१५ थधने तुं तारे। अर्थ साप. ( १५) सारे ५નદેવ ચૈત્યમાં મોટી પૂજા કરી નિદાન રહિતપણે દીન જનને દાન આપી, સંધને ખમાવી, અણસણ લઈ, સ્વાધ્યાય ધ્યાનમાં તત્પર રહ્યો થકે તૃણના સંથારામાં બેઠો. [ ૧૬ ] હવે ત્યાં ક્ષેમદેવ બોલી ઉઠયો કે, ગૃહસ્થ તે સસંગ હોય છે, માટે તેને એવું અવધિ
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
