________________
જુઠ્યવહાર,
૨૧૭
विहितका? ॥ १० ॥ यावनिजनगरसमीप-मगमतां ताव दाययौ कપર | સૂનો સંપુર્વોત–ળે સુરત ઇમરું ? રે स्त्रयोपि सममेव-सागरः स्माह तदनु हे मित्र । दृष्टवददृष्टमपि ते-- किंचन कथयामि शुद्धमते ॥ १२ ॥ किंचिदितः परतः खलु-गच्छति गंत्री भृता प्रधानानैः। खेटयति तां च विप्रो-निकृष्टकुष्टपसरविधुरः॥१३॥ तत्रच दक्षिणपक्षे-समस्ति युक्तो गलिः सुरभिसूनुः । खंजश्च वामचरणे वामे पार्थे वहति वृषभः॥ १४ ॥ खेटयति चरणचारी-वेल्लकगंत्रीमसंस्पृशन् श्वपचः । कस्यापि वधू रुष्टा-पश्चादागात्तनयगर्भा ॥ १५ ॥ कृतकुंकुमांगरागा-बकुलश्रीदामविरचितवतंसा । सव्रणदेहा रक्तो-त्तरीयका प्रसविनी शीघ्रं ॥ १६ ॥ वेल्लकगंव्यारूढा-सा गच्छति तदनु कमलसुत उचे। ज्ञानीव किमिति जल्पसि-विकल्पसंकल्पनाविकलं ॥१७॥
પાસે આવ્યા, તેવામાં પુત્રની સામે કમળ શેઠ આવ્યો, એટલે એ બંને જણ તેને પગે લાગ્યા. [ ૧૧ ] પછી તે ત્રણે જણ સાથે ચાલ્યા, તેવામાં સાગર બેલ્યો કે, પવિત્ર મતિવાળા હે મિત્ર ! હું તને દીઠેલા માફક કંઈક અણદીઠું પણ કહું છું. ( ૧૨ ) અંહીથી કંઇક છે. સારી કેરીઓથી ભરેલી ગાડી જાય છે, તેને કોઢથી પીડાયલ બ્રાહ્મણ ખેડે છે. [ ૧૭ ] તેમાં સવળી બાજુમાં ગલિ [ આંધળો ] બેલ જેતલે છે, અને ડાબી બાજુમાં લંગડો બળદ જોતરેલો છે. ( ૧૪ ) ગાડીની પાછળ તેને અડક્યા વગર ચાંડાળ પગે ચાલી જાય છે, વળી કોઇકની વહુ સગર્ભા છતાં રીસાઈને પાછી વળી છે, તેણીના ગર્ભમાં કરે છે. ( ૧૫ ) તે સ્ત્રીનાં અંગે કુંકુમ પડેલ છે, બકુલનાં ફૂલની માળા તેણીએ માથામાં પહેરી છે, તેના શરીરે ગુમડાં થયેલાં છે, તેની સાડી લાલ છે, અને જલદી જણનારી છે. [ ૧૬ ] તે બાઈ તે ગાડી ઉપર ચડેલી છે, ત્યારે કમળનો પુત્ર બે કે, તું જ્ઞાનીની માફક શક લાવ્યા વગર આમ કેમ બોલે છે ? ( ૧૭ ) જે માટે મૂર્ખ માણસે તે મુખ મળેલું હેવાથી યહાતકા ગમે તે બકે છે, પણ તારા જેવા પિતાને
૨૮
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
