________________
ભાવ શ્રાવકનાં લિંગ
सरणं मह हवेउ ॥ ३४ ॥ नीसेसजंतुसंताण-ताणपम्मलपयावदुल्ललिओ । तिहुयणजणनयचलणो-चीरजिणो चेव मज्झ गई ॥ ३५ ॥ सामारं संवरणं करेई खखेई जंतुणो सव्वे । निंदेइ दुक्कडाई-अणुमोयइ सयलसुकयाई ॥३६ ॥ जइ मुचिस्स मियाओ-उवसग्गाओ तो य पारिस्सं । इस चिंतिय नवकारं-ज्झायंतो ठाइ उस्सग्गं ॥ ३७॥ मुग्गर मुल्लालंतोंजक्खो त अकमेउ मवयंतो । पुरओ चिइ संतो-अणमिसनयणेहिं पिच्छंतो ॥३८॥ खणमित्तेण सठाणं पत्तो नियमुग्गरं गहिम जक्खो। छिन्नतरु व्व ज्जुणओ-पडिओ सहसत्ति धरणीए ॥ ३९ ॥ नाऊण निरुवसग्गं-सिही पारेइ तयणुः उस्सग्गं । जपइ मुदसणं पइ-इयरो बहु लहिय चेयन्नं ॥ ४० ॥ कोसि तुम कत्थय पत्थिओ-सि सो भणइ सावओ अहयं । संपत्थिओ म्हि वीरं- नमिउं सोउं. च धम्मकहं ॥४१॥ अह भणइ अज्जुणो विहु-सिहि तए सह अहं जिणं नमि । सोउं
શરણ હે. (૩૪) તમામ જંતુઓને ત્રાણ કરવા સમર્થ છે પ્ર૫ ગુણ જેનો અને ત્રણે જગતના જનોએ નમ્યા છે ચરણ ના, એવા વીર પ્રભુજ મરા આધાર છે. [૩૫] એમ. કહીને તે સાગારી અણસણ કરી સર્વ જીવોને ખમાવા લાગ્યું. તેણે પિતાનાં દુષ્કત નિંઘાં અને સઘળાં સુકતાની અનુમોદના કરી. [૩] તેણે ચિંતવ્યું કે, જો આ ઉપસર્ગથી હું છુટીશ તો મારે કાયોત્સર્ગ પારેવો. એમ ત્યિારી તે કાર્યોત્સર્ગ કરી નવકાર ધ્યા રહ્યો [ ૩૭] હવે યક્ષ મુદગરને ઉછાળ થકે તેના પર આક્રમણ કરવા અસમર્થ બન્યો થકે શાંત થઈ નિર્નિમેષ દ્રષ્ટિએ તેને જેતે રહી ક્ષણભર ત્યાં થંભી રહ્યા. (૩૮) બાદ તે યક્ષ પિતાને મુદુગર લગ્ન તેના શરીરમાંથી નીકળી. સ્વસ્થાને ચાલ્યો ગયો, ત્યારે કપાયલા ઝાડની માકડ અર્જુન માળી જમીન પર પડે. [ ૩૮] ત્યારે ઉપસર્ગ ટળે જાણીને સુદર્શન શેઠ કાર્યોત્સર્ગ પાર્યો, તેવામાં અર્જુન માળા પણ ચેતના પામ્યો એટલે સુદર્શન શેઠ પ્રત્યે આમ કહેવા લાગે. (૪૦ ) તું કોણ છે ? અને ક્યાં જાય છે ? ત્યારે સુદર્શન શેઠ બેલ્યો કે, હું શ્રાવક છું, અને વીરપ્રભુને નમવા, અને ધર્મ કથા સાંભળવા ચાલ્યો છું. ( ૪૧ ) ત્યારે અર્જુન માળી બોલ્યો કે, હે શેઠ ! તારી સાથે
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
