________________
૫૪૪
શ્રી ધર્મરત્ન પ્રકરણ.
तरलतर भीषणाकृति, रतिकठिना रक्तचंदनो लिप्ता, भूमीए पडिलग्गा, जमस्स जीह व्व सा सहइ. ८२ अथ विस्मय भरजननी समागता झगिति तत्पदेश सा. भयरहियाणं ताणं, मुणिकुमराणं नियंताणं. ८३ आगम्य तदनु सहसा,क्षितिपति तनय स्य मंडला सा, मुठीइ गहिय मुदिदं, चलिया पच्छामुहं अत्ति. ८४ कस्य भुजे यं किंवा, करिष्यते नेन मम कृपाणेन, पिच्छामि सयं गंतुं, इय कुमरो उठि ओ सहसा. ८५ प्रणिपत्य सूरिचरणे, पंचास्य इवा तिको तुकवशेन, उच्छलिउं छेयवरो, आरूढो तीइ बाहाए. ८६ हरगल गवल सुनीलिम, भुजाधिरूढो व्रजन् गगनमार्गे,
कालिय वुढारुढो, विण्ड व्व विरायए कुमरो. ८७
તે ચંચળ અને ભયાનક હતી, અતિ કઠિન હતી, અને રાતા ચં. દનથી લીંપાયેલી હતી તેથી જાણે જમીન પર પડેલી યમની જીભ હોય તેવી લાગતી. ૮૨
હવે તે વિસ્મય કરનારી ભુજા ઝટ તે પ્રદેશમાં આવી, ત્યારે મુનિએ તથા કુમાર નિર્ભય રહી તેને જોતા રહ્યા. ૮૩
તે આવીને ઝટ કુમારની તરવારને મૂહમાં મજબૂત લઈને ઝટ દઈ પાછી વળી. ૮૪
આ ભુજા કેની હશે, અથવા આ મારી તરવારને તે શું કરશે, એ હું જાતે જઈ જોઊં તે ઠીક એમ વિચારી કુમાર ઝટ ઊઠ અને ગુરૂના પગે લાગીને અતિ કૌતુકના લીધે સિંહની માફક છેલાઈથી છલંગ મારીને તે બાહુપર ચઢ બેઠે. ૮૫-૮૬
મહાદેવના ગળા જેવી કાળી ભુજા ઊપર ચડીને આકાશમાર્ગે જતો કુમાર કાળિકાસુર ઊપર ચલે વિષ્ણુ હોય તેમ શોભવા લાગે. ૮૭
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org