________________
672
દૃષ્ટાઃ
આપી સિંહ સામંતને, પુરસતણો તે વેસ; ઘોડા હાથિ દત્તના, મોકલાવિ નિજ દેસ.
જે દાન;
‘મણિમય થાલી-વાટકા, રથ-ભૂષણ એ દેજ્યો તુમે તાતને’, એમ કહી કુમરી નીધાન.
ધનદત્ત-સુત કાગલ લિખે, દેઈ બહુ ઉપમાન; ‘સિંહ કહે તે માનજ્યો, તુમે છો બુદ્ધી નીધાન.
સંપ્રેડવાને નીસર્યા, નારી નઇ ભરતાર; સિહ સામંતનઇ સુપીયા, સાથિ બહુ પરિવાર.
કુંકૂમનુ ટીલુ કરી, આપી શ્રીફલ સાર; નૃપ-તનયા ઇમ વિનવઈ, નાખેં આસૂ ધાર.
સિંહ સામંતને કુમરી વિનવઇ રે, ‘કહજ્યો મુઝ આસીસ; પિહર મુઝનઇ ખિણ-ખિણ સાંભરઇ રે, તે જાણે જગદિસ.
માહરી માતાનિ પગે લાગીનિ રે, કહજ્યો એક સંદેસ; માત પ્રસાદિ મુઝ સુખ ઉપનું રે, દુખડું નહી લવ લેસ.
૧. ધનદત્તના. ૨. નજરે.
* દીપ્તિવિજયજી કૃત
૫ [૬૭૩]
ઢાલઃ- ૨, ભાવનની, કાગલીઓ કીરતાર કિસી પરિ લીખ્યું રે-એ દેશી. ‘ચાંપાપુરીના દેવ જુહારજ્યો રે, તિહાં લેજ્યો મુઝ નામ; પછે રાજા પાસિ જાયિને રે, કરજ્યો ચરણ પ્રણામ.’
૧ [૬૭૪]
Jain Education International
૧ [૬૬૯]
For Personal & Private Use Only
૨ [૬૭૦]
૩ [૬૭૧]
ઘોડા-હાથી નિજરઇ દેખાડજ્યો રે, કહયો સકલ વિચાર; વલી કહયો તુમે માહરા તાતનઈ રે, તુમ પુન્યે મિલ્યો ભરતાર. ૩ સિંહ॰ [૬૭૬]
૪ સિંહ૦ [૬૭૭]
૪ [૬૭૨]
૨ સિંહ૦ [૬૭૫]
www.jainelibrary.org