________________
556
વિબુધવિજયજી કૃત
દૂહીઃ
જિહાં જાઈ તિહાં કુમરીનઈ, પેસણ ન દીઈ કેથ; છાજિ છાયો-છાપરો, રહી અલગી સા તેથ.
૧ [૩૬૧] મહોલ પછવાડ તે રહી, કોઈ ન પુછઇ સાર; અપજસ બોલિ કુમરીનો, સારા નગર મઝાર.
૨ [૩૬૨] ઢાલ - ૩, લુહરની મચકઈ સુ માર્યો હો કિ રાણિ માલપુરો- એ દેસી.
અમ મન ચિંતઈ હો કઈ, ત્રીલોકસુંદરી; “મુઝ પ્રીઉ પનોતો તો કઈ, કિહાં ગયો છેતરી?. ૧ [૩૬૩] આંબો મઈ જામ્યો હો કઈ, અકક ન જાણીઓ; સોવન મઈ જાણ્યો તો કઈ, પરણ્યો વાણીઓ.
૨ [૩૬] રયણ અમૂલક હો કઈ, જાણી મિય વર્યો; તુ કાચ નિંબડીઓ હો કઈ, મુઝસુ કુડિ કર્યો.
૩ [૩૬૫] તોરણ જે આવી હો કઈ, પરણ્યો ચિત ધરી; મંદિરમાં મુકી હો કઈ, તુ ગયો કુડિ કરી.
૪ [૩૬૬] અમૃત્ય રસ ચાખી હો કઈ, આછણ કુણ જીમઈ?; અવલ વર પામી હો કઈ, કુષ્ટિ કિમ ગમછે?.
૫ [૩૬] સૂરજ અજૂઆલઇ હો કઈ, તારા કિમ દીપઈ?; કુષ્ટી કુણ માત્ર તો કઈ, તુઝ ગુણ કિમ છીપાં?. ૬ [૩૬૮]. કલંક ચઢાવી હો કઈ, તઈ મુકી કામની; હું કંત વિહુણી હો કઈ, કિમ રહઈ ભામની?.
૭ [૩૬૯]
૧. આકડો. ૨. અમૃત. ૩. છાસની આછ. ૪. અવ્વલ=ઉત્તમ.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
