________________
મંગલકલશ ચોપાઈ
479
દૂહા
દૂર રહિને લેસાલીયા, જોતા હુંતા ખ્યાલ; તે બતા દેખને, સેઠને કહે “તે બાલ.
૧ [૪૦૮] પરદેસી જે કુમર છે, તે મંગલકલસને ઝાલ; ઓરામાં લઈ ગયા, કહે બાંધ્યો ઉંચે માલ.”
૨ [૪૦]. સેઠ હલફલીઓ ઊઠીયો, તેડે આપણો સાથ; ઈણ અવસર મામા કને, કુમારી જોડે હાથ.
૩ [૪૧૦] પુરુષ ભેખ છે મુઝને, આગ્યા માંગું હેવ; મામો કહે “બાઈ! તુચ્છે, ઉતારો જાઈ ગેહ.”
૪ [૪૧૧] મંગલકલસ પાસે જઈ, બે કરજોડી હાથ; માંગે “નારીવેષ ઘો, હું છું તારી સાથ.”
૫ [૪૧૨] સેઠ-કુવર ઉછવ હુવો, સૂસરાનો સહી સાથ; આવે ઘણું ખુમ્યાલસું, જિહાં મીલીયો આપણો સાથ. ૬ [૪૧૩]. બાપ કહે બેટા પ્રતે, “કહો હુઈ તે વાત'; સુસરો આવ્યો માહરો, મીલો હિવે થે તાત.”
૭ [૪૧૪] પૂત્ર-વચન હરખીત જુવો, ઘરમે લઈ ગયા જામ; વાગા-વેસ-સિણગાર સબ, સુસવા હાથે દઈ તામ. ૮ [૪૧૫] પૂરષભેખ ઉતારને, કીધા સોલશૃંગાર;
ઘર આવે કિણ પર હવે?, તે સાંભલજ્યો અંધકાર. ૯ [૪૧૬] ઢાલ - ૧૭, કુમર ભલે આયો- એ દેસી.
સેઠ ધનદત્ત હવે સહી રે, વહુ આવિ સુણી વાત કે હરખ હુવો ઘણો રે; સગા-સણિજા મેલવે રે, મોટા છે જેહના નામ કે પુન્ય સદા ફલે રે. ૧ [૪૧].
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
