________________
મંગલકલશ ચોપાઈ
439
૧ [૪૨]
૨ [૪૩]
૩ [૪૪]
૪ [૪૫]
દૂહીઃ
સેઠ ઈસો મન ચિંતવી, આણી મન હુલાસ; કરાવું જીન મંડપ ભલો, જીમ સાખ દીયે શ્રીકાર. એમ વિમાસી તેડીયા, જોસી જો જ્યોતિષ જાણ; તે દીનો મોહરત દીપતો, માંડ્યો ઘણો હી મંડાણ. કરી પ્રતિષ્ટા હરખરું, થાપ્યા ઋષભ જિણંદ ત્રીભુવન કીરત વીસ્તરી, હુવો ઘણોઈ આણંદ. વનપાલકને તેડને, કહ્યો સેઠ દેઈ દામ; બાગમાણે જે ફુલ છે, તે મુઝ દેજ્યો આણ.” જીનવર પુજા કારણે, નિત પ્રતે જાયેં બાગ;
ફુલ આણ સેવા કરે, ધરે શ્રીજીનસ્યુ રાગ. ઢાલ- ૩, એક દીન દાસી દોડતિ- એ દેશી.
સેઠ ધનદત્ત ધરમણ્યું રે, ધરે ધ્યાન દીન રાત રે; સાતે ખેત્રે વીત વાવરે રે, દીન-દીન ઋદય વસંત રે. ધરમ કરો તમે પ્રાણિયા રે, જીણથી લહીયે સુખ રે; મનના મનોરથ સવિ ફલે રે, ટલે સંગત દુખ રે.
નવર ની સેવા કરે રે, અહનીસ ધરે ધ્યાન રે; સાસનદેવી તીણ સમે રે, જગાવે સેઠને કરી સ્વાન રે. ઝબકીને સેઠ જાગીયો રે, દેવી બોલી તામ રે; ઉઠ વર ઘૂ તુઝને રે’, માંગી સ કરીય પ્રણામ રે.
૫ [૪૬]
૧ [૪૭]
૨ ધરમ૦ [૪૮]
૩ ધરમ. [૪૯]
૪ ધરમ [૫૦]
૧. શાન=સંકેત.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
