________________
345
મંગલકલશ ચોપાઈ ઢાલ - ૭, તીજે માસિગર્ભપ્રગટ થયો- એ ઢાલ.
પ્રાત સમઈ સા આઈ કપટની, સુત સંકરનઈ જગાવે રે; ભાન ઉદઈ થે તપતિ ન સહિ સકો, મંજન અવસર જાવે. ૧ [૧૨૨]. અતિ કપટઈ દુખીયા દીસઈ ઘણો, સંકર ગુણ ઘણા ભાખે રે; જોવો યા સોઈ તઈ ભોગવલ, વેદન કોઈ ન રાખે. ૨ અતિ. [૧૨૩] નારી સુરનર કોઈ ન બચીયા, તન-મન કાચરી કારી રે; સિવપુર જાતા ગહિ અવલુ રાખે, જગમઈ એ ધુતારી રે. ૩ અતિ [૧૨૪] સા ઝુઠારીની ઇમ ભાખે, “અરે! પુત મ્યું હુવા? રે; કેસ ઉપાડઈ હિયરા અતિ હણ, “જોવન હાર્યો જૂવા રે. ૪ અતિ[૧૨૫] લાલ! લાલ!” સા કરિ ઉચરઈ, વહ નઈન "અસરાલા રે; વાર-વાર તે નખ-સિપલ પેખે, “સિલ થયો સંકર! વાલા રે? પ અતિ [૧૨૬]. આનંદસિઉ જાગી સા સુંદરી, જીયો જોગી મતવારો રે; પાસઈ કુશ્ચિત પઈ નિરખીયો, મહા ભયંકર કારો રે. ૬ અતિ. [૧૨૭]. કૃમ નઈ “પૂત અસુભ તિહ વાસુની, નિરખી બાલી સા લાજી રે; નઈન ભરઈ સા તતછિન ઉઠીનઈ, “અરે! દેવ સ્યોં સાજી? રે. ૭ અતિ. [૧૨૮] દોહા -
નઈના ભરિ કુમરી રોવઈ, અઈયાહ મહારે ભાગ; પાનીમાં પાથર તરઈ, સોનઈ લાગી આગ.
૮ અતિ [૧૨ દુરજન કરંજક ૨મ્બ જિઉં, સવઈ કટઈલો અંગ; દુખ-સુખ જીવન એક સમ, સુજન ચંદન ઇક રંગ”. ૯ અતિ [૧૩]
૧. પાઠા, વંચિયા. ૨. પાઠાઈ અંચલુ. ૩. પાઠાઝુઠારી નારી. ૪. પાઠાટ હાસો. ૫. અત્યંત. ૬. પાઠા. મદમાતો. ૭. કુષ્ઠરોગી. ૮. કૃમિ. ૯. ગંધાતુ. ૧૦. સહન કરવું. ૧૧. પાઠાતહુ દીસી. ૧૨. વૃક્ષ. ૧૩. કંટાળો.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org