________________
344
જીવણમુનિ કૃતા
૧૭ [૧૧૫
ધ્યાન ગ્યાન મનિ કુમકઈ, અહિનિસિ સા નારિ; વિરહ-રોગિ ધારો ભયો, ‘વૈદુન લખે નારિ. મોહે તિમ તનમાંહિ, નારિ આરી સારકી;
રાચે થાઇલ થાઈ હિ, મુનિ જીવન વિરચે સુખી. દોહા
તાતા-માત ચિંતા કરે, કરહિ દઉસ નઈ મંત; વીથા અંતરની નો ‘લખી, દુખકર અહનીસ જાત.
૧૮ [૧૧૬]
૧૯ [૧૧૭]
૨૦ [૧૧૮]
ઢાલઃ
મેટિ નવિ લોકરી ધકાણ,મનકી મને જાણ ઘણો;
ઢાલ છઠી સુવસાલ, મુની જીવન ભણી એ સુણો દોહા
ઈણ અવસર ચંપાપૂરી, ભણઈ સબૂધી નાર; સંગ સુલાઇકઈ દીજીઈ”, “દુના એહુ વિચાર. આધી નિસ અંતરે, કીયો ઉપાઈ મનિ જાણિ; કુમરી સૂતી] છઈ જિહાં, કુમર સુલાયો આણ. તારાનઈ ફનિ ચાંદકો, દિનિ નહિ સોભા થાઈ; નિસિ અંતરિ દૂનો મિલ્યો, તાતે રહ્યો લજાઈ.
૨૧ [૧૧૮]
૨૨ [૧૨]
૨૩ [૧૨૧]
૧. પકડાયો, પાઠા, પીયરો. ૨. વેદના. ૩. જાણે. ૪. સરખી. ૫. થનારું થાય જ. ૬. ઔષધ. ૭. વ્યથા. ૮. પાઠા ના લખી. ૯. હાનિ, દુઃખ. ૧૦. સુવાડી. ૧૧. બન્નેના. ૧૨. પાઠા. બીછઇ. ૧૩. આણીને.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
