________________
234
જ વાચક કનકસોમજી કૃત
જઈ ગઈ હૂંત નહી સુતા, ત૭ કિમ હુંત વિકાર?'; દોષ નહી સ્વામી! તુાં, થયઉ ગુણ-કરમ હમાહાર(હમાર) રે. ૯૫ કર્મ, ઈમ પ્રપંચ કરિ તે ગય૩, સુંદરિ ચડ્યઉરે કલંક; ઈષ્ટ અનિષ્ટ થઈ સુતા, રાજાનાં મનિ સંકો રે.
૯૬ કર્મ નવિ બોલાવઇ કુમરીનઈ, નવિ જોવઈ ધરિ રાગ; એકઈ ખૂણઈ પડિ રહી, માતાનાં ગૃહ-ભાગો રે. ૯૭ કર્મ, ચીંતવતી મનમાં ઇસી, પૂરવ ભવ દુઃકર્મ; જે મુઝ પતિ છાંડી ગયઉં, ઉદય થયેઉ તે અધર્મો રે. ૯૮ કર્મક કુલ કલંક પામ્યઉ ઈમઈ, “કિસઉં કરું? કિહાં જાઉં?; વ્યસન પડી કરમાઈ નડી, દેવ વિડંબી સાઉ રે'.
૯૯ કર્મ ઈમ ચીંતવતાં સંભરયઉં, “પતિ ઉજેણી વચન; સહી તિહા પહુતઉ હુસ્યઉ', કુમારી બુધ્ધિ ઉપન્નો રે. કણિ ઉપાઈ તિહાં જઈ, ઉલખિ નિજ ભર્તાર; એ કલંક ઉતારિણું, જિમ જાણઈ સંસારો રે'.
૧૦૧ કર્મ એક વાર માતા! મુનઈ, જઉ બોલાવઈ તાત; કાન દેનઈ સાંભલઈ, માહરા મનની વાતો રે'. ૧૦૨ કર્મ, માતા દેખિ નિરાદર, મામલે સીહ સામંત; તેહનઈ પિણિ વનતિ કરી, તે કહિ “હોઈ અનિચંતો રે'. ૧૦૩ કર્મ રાજાનઈ તિણિ વીનવ્યઉં, “છોરુ થઈમ સીદાઈ; દાન-માન દૂરઈ રહઉ, વચનઈ સ્વામિ! બોલાય રે. ૧૦૪ કર્મ, એક રૂખી(પખી) સુણિ પરિહરી, કુમરી વિણ આધાર; આજ માહરઈ આગ્રહઈ, બોલાવઉ ઇક વારો રે'. ૧૦૫ કર્મ
૧૦૦ કર્મ,
૧. અમારું, પાઠાઠ માહારો. ૨. પાઠાધર્મ. ૩. સાવ, અત્યંત, પાઠાઠ માઉ. ૪. પાઠા. ગઈ. ૫. નિશ્ચિત. ૬. પાઠા, ઈઈ.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
