________________
૨૭૫
• ૧૫૦૪
... ૧૫૦૫
• ૧૫૦૬
. ૧૫૦૭
... ૧૫૦૮
••• ૧૫૦૯
... ૧૫૧૦
ભીડયા ભાથડા ધનુષ ચઢાવી, તવ ગજ ઉપરિ બેઠો; મોતી થાલ વધાવઈ અબલા, આવી રણમાં પેઠો ચેડો પૂજા કરી રણિ ચઢિલ, સલહ ટોપ સજાઈ; ધનુષ બાણ લેઈ કરી રાજા, પિઠો રણમાં ઘાઈ ઉગ્રસેન અંગો અંગિ અલીઆ, થાય બહુ સંગ્રામો; સુભટ કહઈ નૃપ ચેડા કેરું, ન કરૂં લોણ હરામો. બાણ વછૂટઈ આગાં તૂટઈ, રહ્યા પુરૂષ રહિમાંડી; કોણી રાય તણાં નર કોપ્યા, કિમ જઈઈ રણિ છાંડી. હબસી હબસ દેસ કેરા ધાવઈ, કુણ હીંડૂ એ ચેરા; પકડી પાય જંજીરૂં બાહું, ન ચલઈ હમસૂતેરા. મુગલ કાબલી ન ની કંકે, તીખે તીર ચલાવઈ; અવગીદી ચેરેકું પકરિ, હમ આગિં કાહાં જાવઈ; રૂડી રાંતે રણ મિં ધાતે, કુણ હીંડૂ અમ આગિં; હમ લડતે પીછે કિઉં ફરીઈ, સો તરૂઆરિલાનિં. કાલ કુમર ઉઠયો રણિ હાકિ, હાર્થિ લાલ કમાણ્યો; રણથી ટલવા પાછા વલવા, કોણી ભ્રાતની આણ્યો. પછઈ સુકાલ કુંવર તે ઉઠયો, મહાકાલિ રણિ ધાઈ; કૃષ્ણકુમાર શ્રેણિકનો બેટો, રણમાં ચલી જાય. કુમર સુકૃષ્ણ રહઈ નહી સાહ્યો, મહાકુષ્ણ પછઈ ધાઉં; વિરકૃષ્ણ ઉઠયો પછઈ વેગિં, રામકૃષણ કરઈ ળાયો. કુમર પીઉસેનકૃષ્ણ હકારઈ, ચેડા ન જીવત જાય; મહાસેનકુષ્ણ સિંહા કોપ્યો, અશ્વ ચઢી રક્ષિ ધાય. દસ પુત્ર એ શ્રેણિક કેરા, કોણીના સેનાની; બંધવ કાજિ વઢઈ રણમાંહિ, અતિ સૂરા અભિમાની. ક્ષત્રીપાલા અતિ વિકરાલા, કો નવિ જાય ભાગી; કોણી રાય રણિ ચેડો ઝૂઝઈ, લોહ કડાકડી લાગી. પાલઈ પાલા ઝૂઝ સુફાલા, અશ્વિ અશ્વ અનેકો; નાગિ નાગ રથિ રથ લડતા, અપતિ યુધ નહી એકો. હય ગય પુરૂષ પડયા રણમાંહિ, લોહીઈ ચાલ્યા પૂરો; ઋષભ કહઈ એ પાતિગ દેખી, વદન છૂપાવઈ સૂરો.
•.. ૧૫૧૧
... ૧૫૧ર
૧૫૧૩
. ૧૫૧૪
... ૧૫૧૫
... ૧૫૧૬
... ૧૫૧૭
... ૧૫૧૮
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org