________________
તીર્થકર શ્રી મલ્લિનાથ
* _ _ _ _ _* આવેલાં. સહુ કોઈ કહે, રાણીજી, તમારા પેટે નક્કી કોઈ પ્રતાપી આત્મા અવતાર ધરશે. તમારી ઇકોતેર પેઢીને તારશે. વેરીમાં વહાલ કરાવશે. આત્માનાં અજવાળાં કરશે. એમાં પોતે નાહશે, જગતને નવરાવશે.
પૂરા દિવસે ને પૂરા માસે, આસો સુદ અગિયારસે, રાણીએ પુત્રીનો જન્મ આપ્યો. અહો રૂડી એવી દીકરી ! રૂપરૂપનો અંબાર ! તેજ તેજનો ભંડાર ! જોઈએ ને મન હસું હસું થઈ જાય. આંખોમાં એવું કામણ કે આપોઆપ વહાલ છૂટે ! પિતા કહે, ધન્ય પુત્રી. મા કહે, ધન્ય બેટી ! તેં એકે અમારી જણ્યાંની ભૂખ ભાંગી.
દીકરી તો દિવસે ન વધે એટલી રાત વધે. રાતે ન વધે એટલી દિવસે વધે. જ્યાં જાય ત્યાં સુવાસ ફેલાવે. એનું નામ રાખ્યું મલ્લિકા !
રાજા કુંભ કહે, મારે તો દીકરી દીકરા કરતાં વિશેષ છે. એ રાજ સંભાળશે, પાટ સંભાળશે, પ્રજાને રૂડી રીતે પાળશે. અમારી સાત પેઢીને ઉજાળશે.
કુમારી મલ્લિકાને યોગ્ય ઉંમરે ભણવા મૂક્યાં. કળામાં તો જાણે કળાસ્વામિની ! વિદ્યામાં તો જાણે સરસ્વતીનો બીજો અવતાર. મોટા મોટા પંડિતોથી વાદ કરે. મગદૂર કોની છે, કે રાજકુંવરીને હરાવે. બધી કળાઓ, બધી વિદ્યાઓ, બધા સંસ્કારો રાજકુમારી જાણે ગળથુથીમાંથી જ શીખીને આવ્યાં
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
