________________
જીવનસાધના
૪૭
એ વિશે તેમનાં લખાણમાં કમબદ્ધ ઉલ્લેખ મળતું નથી. પરંતુ મુખ્યત્વે જૈન આગમાંથી ઘણાંનો શ્રીમદે પરિચય કરી લીધું હતું. અને તેથી જેનધર્મનું મૂળ લક્ષ તથા મૂળ શાસ્ત્રોમાં વર્ણવેલા સાચા ગૃહસ્થ અને સાચા મુનિના આચારે જાણવા તથા સમજવા તેઓ શક્તિમાન થયા.
પરંતુ પોતાના સમયના જૈન આચાર-વિચાર સાથે સરખામણી કરતાં શ્રીમદ્ રાજચંદ્રને મૂળ સિદ્ધાંતમાં અને પ્રચલિત આચારમાં આકાશજમીનને ફરક દેખાયે. તેમણે સ્પષ્ટ જોયું કે, લેકે મૂળ શાસ્ત્રો વાંચતા-વિચારતા નથી, તેથી જ ગમે તેવા વિચારહીન આચારે પરંપરાથી કે અજ્ઞાનથી સ્વીકારી જીવન ગાળ્યા કરે છે.
જૈન મુનિઓની દશા પણ તેવી જ હતી. જે આદર્શ શાસ્ત્રોમાં કહ્યો હોય તે પિતાથી પાળી શકાય તે ન લાગતાં તેને મળે કરવાની કે ઢાંકવાની વૃત્તિથી, પરસ્પર આચાર્યોના વાદવિવાદથી, કદાગ્રહથી, મતિની ન્યૂનતાથી અને મૂળ શાસ્ત્રોનું અધ્યયન તથા વિચાર ઘટી જવાથી, એ લોકમાં જે મતભેદે અને વહેમનું સામ્રાજ્ય પ્રવર્તતું હતું એ જોઈને તેમને પુરુષાર્થ અને પ્રેમાળ આમા દુભા.
તીર્થંકર જેવા પૂર્ણ પુરુષને ધર્મ પામ્યા પછી પણ લેકે જડતા અને પ્રમાદને લીધે તથા સદગુરુ અને સશાસ્ત્રના પરિચયના અભાવે જે અંધ જીવન ગાળી રહ્યા હતા તેથી શ્રીમદ્ ઘણું ખિન્ન થયા. અને ત્યારથી, કેમ કરીને
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
