________________
૧૫૦
શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર
ભાઈને ઘેર શ્રીમદ્ભા સમાગમ માટે આવ્યા ત્યાં એકાંતમાં શ્રીમદે તેમને પૂછ્યું: “તમે અમને માન કેમ આપે છે?”
શ્રી લલ્લુજીએ નમ્રતાથી કહ્યું: “આપને દેખીને અતિ હર્ષ–પ્રેમ આવે છે. જાણે અમારા પૂર્વ ભવના પિતા છે એટલે બધે ભાવ આવે છે. કોઈ પ્રકારને ભય રહેતું નથી. આપને જોતાં એવી નિર્ભયતા આત્મામાં આવે છે.”
શ્રીમદ્દ ખંભાતમાં સાત દિવસ રહ્યા. ત્યાં સુધી શ્રી લલ્લુજી રે જ તેમના સમાગમને અર્થે તેમને ઉતારે આવતા.
પછી તે શ્રી લલ્લુજી શ્રીમને સમાગમ અવારનવાર સાધતા રહ્યા. શ્રી લલ્લુજીના શિષ્ય ગણાતા શ્રી દેવકરણજી પણ એમની સાથે શ્રીમદને સમાગમ કરવા લાગ્યા. તે પણ શ્રીમદ્ પ્રત્યે આકર્ષાવા લાગ્યા.
શ્રીમદ્ પિતાની વ્યાપારિક પ્રવૃત્તિમાંથી વચ્ચે વચ્ચે નિવૃત્તિ લઈ શેડો વખત એકાંતમાં ગાળવા મુંબઈ છેડીને જુદે જુદે સ્થળે જતા, તે વખતે શ્રી લલ્લુજી, શ્રી દેવકરણજી વગેરે સાધુઓ એ અરસામાં તે તે સ્થળે હતા અથવા આવીને તેમને સમાગમ કરતા, એ આપણે ગયા પ્રકરણમાં જોઈ ગયા છીએ.
છેવટના દિવસે માં શ્રીમદ્દ થેડે વખત અમદાવાદ હતા, ત્યારે તેમણે શ્રી લલ્લુજીને બોલાવીને ઘણી ભલામણ કરી અને કહ્યું કે, “અમારામાં અને વીતરાગમાં ભેદ ગણશે નહિ. તમારે કેઈની પાસે જવું નહિ.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
