________________
જીવન-સાધના
• ૧૩૧
આર્થિક મુશ્કેલી નડતી તે ટાળવા માટે તે શ્રીમદને વારંવાર લખ્યા કરતા. સં. ૧૯૪૯-૫૦માં શ્રીમદે ઘણું પત્રો દ્વારા આર્થિક લાચારી નહિ કરવાનું સમજાવી તેમને આત્માર્થમાં દઢ કરેલા. પિતાને ઉપાધિથી છૂટવા શું કરવું એમ શ્રીમદ્ પુછાવતા, તેના જવાબમાં ત્વરાથી સંસાર ત્યાગી મા પ્રભાવના કરવા તેઓ બંને શ્રીમદને વારંવાર લખતા. તેના ખુલાસારૂપે શ્રીમદે પિતાની પ્રારબ્ધસ્થિતિ, માર્ગ પ્રભાવનાની ઉત્કંઠા અને ત્યાગની તત્પરતા દર્શાવતા પત્રો લખેલા છે.
સં. ૧૯૫૩ના કાર્તિકમાં શ્રીમદ્દ નડિયાદથી વવાણિયા પધાર્યા અને માતુશ્રીને શરીરે તાવ આવતું હતું વગેરે કારણે ઉનાળા સુધી ત્યાં જ રોકાયા હતા. તે દરમિયાન
ભાગભાઈને પણ તાવ લાગુ પડે તે વિશે કારતક સુદ દશમના પત્રમાં શ્રીમદે એમને લખ્યું હતું અને આત્મસિદ્ધશાસ્ત્ર” વિશેષ વિચારવા જણાવ્યું હતું.
પછી સં. ૧૯૫૩ના વિશાખમાં દસ દિવસ સાયલા અને દસ દિવસ ઈડર શ્રીમદ ભાગભાઈને સમાગમને લાભ આપી તેમને આત્માના ઉત્કૃષ્ટ પુરુષાર્થમાં પ્રેર્યા હતા.
છેલી વખતે શ્રીમદ્દ સાયલા આવ્યા હતા, ત્યારે તેમને વળાવવા જતાં રસ્તામાં નદી આવી. તે વખતે સૂર્યોદય થવા આવ્યું હતું. એ વેળાએ સેભાગભાઈ એ શ્રીમને કહ્યું: “ઊગતા સૂર્યની સાખે, નદીની સાખે, સપુરુષની સામે આ સેભાગ્યને આપના સિવાય બીજું
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
