________________
૧૮૨
સ્તબ્ધતા પથરાઈ રહી હતી. સૂકા વિશાળકાય પર્વત પ્રકૃતિના સુદ્ર સ્વરૂપની ઝાંખી કરાવતા હતા. આખા દશ્યમાં ભવ્યતા અને ભીષણતાનો કોઈ વિચિત્ર સહયોગ અનુભવાતો હતો. કેઈ ઊંડી ગંભીરતા મનને આરપાર ઘેરી રહી હતી. આમ થોડો સમય ચાલ્યું એટલામાં પાછાં ઝાડપાન શરૂ થયાં. ચીડ અને દેવદારની હારમાળા અમારું સ્વાગત કરવા લાગી. કોઈ મહત્ત્વનું સ્થળ સમીપ આવી રહ્યું હોય એવાં ચિહ્નો દેખાવા લાગ્યાં. રરતા ઉપર માણસોની અવરજવર વધતી લાગી. ટોલ સ્ટેશન આવ્યું, જ્યાં રાતપ્રવેશને અમુક કર અમારી પાસેથી ઉઘરાવવામાં આવ્યો. સાડા બારેક વાગે અમે રાણીખેત પહોંચ્યા.
રાણું ખેત
આ બસ જ્યાં ઊભી રહે છે તેની બાજુએ જ બજાર હતી. બજારમાં થોડે આગળ ચાલતાં સામસામી બે નાની હોટલે છે : એકનું નામ સ્નેવ્યુ હોટેલ, બીજીનું નામ હિમાલય હોટલ. હિમાલય હોટેલ બહુ સાધારણ અને ઓછી સગવડવાળી હતી. એક માળ, ઉપર આગળપાછળ ઓરડીઓની હાર હતી. અમે ત્રણ ઓરડી. ભાડે રાખી અને સામાન મૂકીને બેઠવાયા, સ્વસ્થ થયો. આ હોટેલમાં રહેવાનું ભાડું જુદું, ખાવાનું જુદુ, ઠીક પડે તો બીજે પણ ખાઈ શકો. ઓરડીનું ભાડું નાની-મોટી એરડી પ્રમાણે ત્રણથી પાંચ રૂપિયા સુધી હતું. એક ઓરડીમાં બેથી ત્રણ જણ રહી શકે. અહીં બધી વ્યવસ્થા કામચલાઉ જેવી હતી. અમારે અહીં બે-ત્રણ દિવસ જ રહેવાનું હોઈને અમને બહુ અગવડ જેવું ન લાગ્યું.
રાણીખેતનું નામ વર્ષોથી સાંભળતા આવેલ. તે વિષે કંઈ સમયથી મનમાં કૌતુક હતું. એ સ્થળમાં આજે આમ આવવાનું
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
