________________
૧૩૭
6 ડીને ચમત્કાર અનુભવાતે ગયે. જે પ્રદેશમાં વિચરવાની હું કેટલાક સમયથી ઊંડી ઝંખના અનુભવ હતો તે પ્રદેશમાં પ્રવેશ કરવાની સાથે હું એક પ્રકારનો રોમાંચ-આનંદનો અભિનિવેશ–અનુભવવા લાગ્યો. લગભગ અડધે રસ્તે પહોંચ્યાં એટલે ભોવાલી–આભેરા જવાનો રસ્તો છૂટો પડયો અને સીધા નૈનીતાલના માર્ગે અમે આગળ વધ્યાં. અમારી બસ રસ્તાના આમથી તેમ આવતા વળાંકોને અનુસરતી ઊર્ધ્વગમન કરી રહી હતી. હિમાલયનાં વિશિષ્ટ વૃ–દેવદાર, ચીડ વગેરે–નાં દર્શન થવા લાગ્યાં અને દૂર દૂરનાં ઉન્નત શિખરે દેખાવા લાગ્યાં. સાંજના લગભગ ચાર વાગ્યે અમે નૈનીતાલ પહોંચ્યાં.
નૈનીતાલમાં પ્રવેશ-એવરેસ્ટ હોટેલમાં ઉતારે
નૈનીતાલ સમુદ્ર સપાટીથી ૬૩૦૦ ફીટ ઊંચે આવેલું એક સુંદર ગિરિનગર છે. અમારી બસ સર્પાકાર ચઢાણવાળા માર્ગે આગળ વધતી અને ઊંડી ખીણ અને ઊંચાં ગિરિશિખરોનાં દર્શન કરાવતી એકાએક એક વિશાળ સરોવરના કિનારા પાસે આવીને ઊભી રહી. આ સાવર તે જ નૈનીતાલ, જેને ઘેરાવો સવાબે માઈલનો છે. નૈનીતાલનો ઘાટ ખુલ્લા પ્રવેશદ્વારવાળા એક વિશાળ એમ્ફી થીએટર-વર્તુલાકાર ક્રીડાંગણ-જેવો છે. વચ્ચે વિશાળ નિર્મળ સરોવર છે. બધી બાજુએ ગાઢ વૃક્ષરાથિી ઢંકાયેલા ઊંચા ઊંચા પર્વત છે. આ ઝાડપાનથી ભરેલા પર્વતને લીધે દિવસના ભાગમાં સરોવર કદી આછા, કદી ઘેરા લીલા રંગનું દેખાય છે, અને વીશે કલાક આંખોનું રંજન કરતું લાગે છે.
બસમાંથી ઊતરી સામાન ઉપડાવી સરેવરકિનારે નજીકમાં આવેલી એવરેસ્ટ હોટેલમાં ગયાં. ત્યાં બીજે માળ અમારા માટે રાખેલી બે ઓરડીઓમાં અમે ઉતારે કર્યો. આ ઓરડીમાંથી અગાશીમાં આવતાં
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
