________________
શ્રી રથનેમિયાધ્યયન-૨૨ वासुदेवश्च एनां भणति, लुप्तकेशां जितेन्द्रियाम् । संसारसागरं घोरं, तर कन्ये ! लघु लघु ॥३१॥ सा प्रव्रजिता सती, प्रव्राजयामास तत्र बहून् । स्वजनान्परिजनांश्चैव, शीलवती बहुश्रुता ॥३२॥
॥त्रिभिर्विशेषकम् ॥ અથ-હવે તે રાજીમતી, કાંસકી વગેરેથી સંસ્કારિત કરેલ ભ્રમર જેવા શ્યામ કેશને પિતે જ સ્વસ્થ ચિત્તવાળી અને ધર્મ પ્રત્યે ઉદ્યમવાળી બની લેચ કરે છે દીક્ષા સ્વીકારે છે. વળી વાસુદેવ, કેશના લેચવાળી–જિતેન્દ્રિય સાધ્વી રામતીને કહે છે કે “હે રાજકન્ય! તમે જલદી જલદી સંસારસાગર તરી જાઓ !” આર્યાવર્યા રાજીમતીએ દીક્ષા ગ્રહણ કર્યા બાદ બહુતા-શીલવંતા બનીને ઘણું સ્વજનपरिवन नदीमा अपावी. (३० थी 3२-०५ था ८०७)
गिरिं च रेवययं जंती, वासेणोल्ला उ अंतरा। वासंते अंधयारम्मि, अंतो लयणस्स सा ठिआ ॥३३॥ चीवराई विसारंती, जहा जायत्ति पासिआ । रहणेमी भग्गचित्तो, पच्छा दिट्ठो अ तीईवि ॥३४॥ भीया य सा तर्हि दटुं, एगंते संजयं तयं । बाहाहिं काउं संगोफं, वेवमाणी निसीयई ॥३५॥ अह सो पि रायपुत्तो, समुदविजयंगओ। भीयं पवेवियं दद्छु, इमं वक्कमुदाहरे ॥३६॥ रहनेमी अहं भद्दे, सुरूवे चारुभासिणी। गमं भयाहि मुअणु, न ते पीला भविस्सई ॥३७॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
