________________
[१६]
श्री उत्तराध्ययनसूत्रार्थ मनोगतं वाक्यगतं, ज्ञात्वा आचार्यस्य तु । तत् परिगृह्य वाचा, कर्मणा उपपादयेत् ॥४३॥
બુદ્ધિદ્વારા પહેલાં મન-વચન-કાયાગત, ગુરુના કાર્યને onी, दुर्य ४३ छु मेम वाथी माती आर्य ४२. જેથી ગુરુની સેવા બજાવી કહેવાય. (૪૩) विो अचोइए निच, खिप्पं हवइ सुचोइए । जहोवइठं सुकयं, किच्चाई कुव्वइ सया ॥४४॥ वित्तः अनोदितः नित्य, क्षिप्रं भवति सुनोदितः । यथोपदिष्टं सुकृतं, कृत्यानि करोति सदा ॥४४॥
વિનયથી પ્રસિદ્ધ શિષ્ય, પ્રેરણા વગર જ દરેક સમયે ગુરુકામાં પ્રવૃત્તિ કરે છે. જે પ્રેરણું થાય તો તરત જ યાચિત કાર્ય બને છે. ગુરુના ઉપદેશ મુજબ, હમેશાં सारी रीते आये मलवे . (४४) नच्चा नमइ मेहावी, लोए कित्ती से जायए । हवइ किच्चाण सरणं, भूयाणं जगई जहा ।।४५।। ज्ञात्वा नमति मेघावी, लोके कीर्तिस्तस्य जायते । भवति कृत्यानां शरणं, भूतानां जगती यथा ||४||
જે ઉપરોક્ત અર્થ જાણી તે તે કાર્ય કરવામાં નમ્ર ઉઘત, મર્યાદાવતીં થાય છે તેથી “આનો જન્મ સફલ છે, “આ સંસારસાગર તરી ગયો” આવી કીર્તિ લોકમાં પ્રગટે છે. જેમ પૃથ્વી પ્રાણીઓના આધારભૂત છે તેમ આ પુણ્ય लियामाना साधार मने छ. (४५)
पुजा जस्स पसीयंति, संबुद्धा पुप्पसंथुया। पसन्ना लाभइस्संति, विउलं अट्टियं सुयम् ॥४६॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
