________________
૧૯૮
શ્રી ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર સાથ, बला संडासतुंडे हि, लोहतुंडेहि पविखहि । विलुत्तो विलवन्तोऽहं, ढङ्कगिद्धेहिंऽणंतसो ॥ ५८ ॥ बलात्संदंशतुण्डैोहतुण्डैः पक्षिभिः । વિસ્તુતે વિન્ન, સંતશઃ ૧૮
અર્થ-બલાત્કારથી સાણસાના આકારના મુખવાળા અને લેઢાના મુખવાળા ઢક–ગૃધ્ર પંખીઓએ અનંતી વાર (અહીં પંખીઓ વૈક્રિય સમજવા, કેમ કે–ત્યાં તિર્યચે નથી.) રડતા એવા મને પીંખી નાખે છેદી નાખ્યું હતું. (૫૮-૬૫૧)
तहाकिलंतो धावतो, पत्तो वेयरणिं नई । जलं पाहं ति चिंततो, खुरधाराहि विवाइओ ॥५९ ॥ तृष्णया क्लाम्यन् धावन्, प्राप्तो वैतरणी नदीम् । जलं पास्यामीति चिन्तयन्, क्षुरधाराभिव्यापादितः ।।५९।।
અર્થ– હું પાણીનું પાન કરીશ.”—એવું વિચારીને, તૃષાતુર બનેલે દેડતે દોડતે હું જ્યારે વૈતરણી નદીમાં આવ્યું, ત્યારે મને છરાની ધારથી માર્યો હતે. (૫૯-૬૫૨)
उण्हामितत्तो संपत्तो, असिपत्तं महाव । असिपत्तेहि पडतेहिं, छिन्नपुव्यो अणेगसो ॥६० ॥ उष्णाभितप्तः संप्राप्तोऽसिपत्रं महावनम् । અતિપૌઃ પતંમિ, છિન્નપૂર્વા : ૬
અર્થ–વાવાલુકા વગેરેના તાપથી તપેલે હું જ્યારે બગેની માફક ભેદનાર પત્રોવાળા મહાવનમાં આવ્યું, ત્યારે નીચે પડતા અસિપત્રોથી અનેક વાર પહેલાં છેટા હતે. (૬૦-૬૫૩)
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org