________________
લે. ૨ ] ભાષા અને અર્થવિચાર બંને ગાથા મ. પ.માં છે. ત્રીજો અંશ ચારે ઉમેરાયું હશે તે જાણવું બાકી રહે છે. એની ભાષા સંસ્કૃત છે.
(૧૯) અરિહંત-ચેઈયાણું– આ મ. પામી છે. (૨૦) કલ્યાણકદ– આ પણ મ. પ.માં છે.
(૨૧) “સંસારદાવાનલ સ્તુતિ– આ સ્તુતિ એક રીતે મ. પા.માં છે તે બીજી રીતે સંસ્કૃતમાં છે. એમાં અનુસ્વારને પ્રયાગ બાદ કરતાં આ જોડાક્ષર નથી
(૨૨) પુખરવર– આ મ. પા.માં છે. પળ માં દ્વિતીયા વિભક્તિને બદલે પછી છે.
ચતુર્થ પદ્યમાં સંસ્કૃતની અપેક્ષાએ ચતુથીને બદલે સપ્તમીને પ્રયોગ કરાય છે.
(૨૩) સિદ્ધાણું બુદ્ધા– આ પણ મ. પા.માં છે.
ફરી રાંધેલા ભાતની જેમ જેમને ફરી રંધાવાનું નથી અને જેઓ પિતાના ગુણેથી સિદ્ધ અર્થાત પૂર્ણ થયા છે- તે તે વિષયમાં હવે તેમને કશું પણ કરવાનું બાકી નથી તેઓ “સિદ્ધ' કહેવાય છે. સામાન્યથી આ જાતના સિદ્ધોને ૧૧ પ્રકારો છે. એ દરેકના નામના અતમાં “સિદ્ધ ' શબ્દ છે તે બાજુએ રાખી હું એ પ્રકારોનાં નામે ગણવું છું –
(૧) કર્મ, (૨ ) શિ૯૫, (૩) વિદ્યા, (૪) મત્ર, ( ૫ ) યોગ, ( ૬ ) આગમ, (૭) અર્થ, (૮) યાત્રા, (૯) અભિપ્રાય, (૧૦) તપ અને (૧૧ ) કર્મ.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
