________________
૧૬૬
સમ્યગદર્શન આસક્તિ રાખ્યા વગર પિતાના આત્મસ્વરૂપને પામવા માટે જ સંયમની સર્વ સાધના કરતે વિચરે.
તે પ્રમાણે હે રાજા ! હવે આપણે પણ-રાણને દઢ. આત્મવિશ્વાસ છે, કે રાજાને પણ પિતાની સાથે જ કલ્યાણકારી ભાગવતી દીક્ષા અપાવીશબધનમુક્ત બની મુક્તિ. માગે વિચરશું. તેથી રાણી હવે શ્રદ્ધાપૂર્વક કહે છે – ઈમે ય બધા ફદતિ,
મમ હથડજજમાગયા છે વયં ચ સત્તા મેસુ,
ભવિસામે જહા ઈમે છે ૪પ છે . (હે આર્ય !) આપણું આ કામભેગો જેને આપણે આપણું હાથવગા-અર્થાત્ આપણી ઈચ્છાને આધીન માનીએ છીએ, તે બધા ખરેખર તે ક્ષણિક, નાશવંત છે, અર્થાત્ આપણી ઈચ્છા પ્રમાણે મળનારા કે ટકનારા નથી, હજુ આપણે આ બધા કામમાં આસક્ત છીએ, પણ જેમ, પુરોહિત પરિવાર આસક્તિના સર્વ બંધનોથી મુક્ત થયે, તેવી જ રીતે તેમને ખાત્રીપૂર્વકની શ્રદ્ધા છે કે, આપણે પણ થઈશું. '
રાણીમાં અનન્ય આત્મશ્રદ્ધા છે. શીલવંતી પતિવ્રતા સણી પુરેહિતના નિમિત્તે ઉપગુહનથી નિર્મળ સમકિત પામી છે. તેથી તેની વાણીને પ્રભાવ તૃષ્ણ અને મેહમાયાથી ઘેરાયેલા રાજા ઉપર પણ એવે તે પડે છે, કે રાણીની શ્રદ્ધા ફળે છે. રાજા પણ સમ્યક્ દષ્ટિ પામે છે ને સમ્યગ.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
