________________
સમ્યગ્દર્શનને સૂર્યોદય
[ ૨૪ રાજાએ સમશ્યાપાદ આપતાંની સાથે જ, સુરસુંદરીએ એકદમ એ સમશ્યાપારની પૂર્તિ કરી દીધી. સુરસુંદરીને પિતાની ચતુરાઈ પ્રગટ કરવાની ઉતાવળ હતી, કારણ કે--કુસંસ્કારના ગે એને એની શિક્ષાએ અને એની ચતુરાઈએ ગર્વિષ્ઠા બનાવી દીધી હતી. પ્રશ્ન “પુણ્યથી શું શું મળે છે?”—એ ભાવને હતું અને સુરસુંદરીએ એને જે જવાબ આપ્યો, તે એ છે કે–તમને એ જવાબ ગમી જાય, તે એમાં નવાઈ પામવા જેવું કાંઈ નથી. સુરસુંદરીએ આપેલા જવાબને સાંભળીને, રાજા પણ તુષ્ટમાન થઈ ગયું હતું અને આખી રાજસભા પણ તુષ્ટમાન થઈ ગઈ હતી, તે પછી એ જવાબ તમને પણ ગમી જાય, તે એમાં નવાઈ પામવા જેવું શું છે ? પણ, સાચેસાચ જે એવું કહેવું જ પડે તેમ હય, તે એવું કહેતાં મન લાનિને અનુભવ કરે એવું છેઃ કારણ કે–રાજા વગેરે જે લોકે સુરસુંદરીને એ જવાબથી તુષ્ટમાન થયા, તે લેકે મિથ્યાદષ્ટિ હતા.
એ વાત ભૂલવા જેવી નથી કે–તેઓ મિથ્યદષ્ટિ હેઈને જ સુરસુંદરીએ ભાગ્યશાળતાને જેવા પ્રકારે વર્ણવી તેવા પ્રકારની ભાગ્યશાળતા ઉપર જ તેઓની નજર ઠરેલી હતી અને એથી જ, તેમને સુરસુંદરીએ જે જવાબ આપે, તે જવાબ ગમી ગયે હતે.
ધનાદિકના યુગમાં જ સુખસર્વસ્વને
માનનારાઓને ગમી જાય
એ સુરસુંદરીને જવાબ ઃ - સુરસુંદરીએ શે જવાબ આપ્યો હતે ? સુરસુંદરીએ કહ્યું હતું કે-“ધન, ચુવાની, સુવિદગ્ધપણું એટલે સારા પ્રમાણમાં ચતુરાઈ પિતાના દેહની નીગતા અને મનગમતાની સાથે મેળાપ, એ બધું પુણ્યથી મળે છે. તમને કદાચ એમ થતું હશે કે-“સુરસુંદરીએ આપેલા આ જવાબમાં, ખોટું શું છે !” અથવા તે, ખરેખર, ધનાદિકના વેગમાં જ સુખસર્વસ્વને માનનારાઓને, સુરસુંદરીને આ જવાબ ગમી જાય, એમાં નવાઈ નથી! એવા તે, “આ જવાબ ઠીક નથી.—એવું જે કંઈ કહે, તે એની સામે શક્ય હોય તે. સ, ૧૬
FA )
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
