________________
૧૫૪ ]
સમ્યગ્ગદશન-૧ માટે જીવે એવી અવસ્થા પ્રાપ્ત કરવી જોઈએ કે જે અવસ્થામાં દુઃખનું નામ ન હોય, સુખમાં કમીના ન હોય અને જીવની સ્થિતિ શાશ્વત હોય. મેક્ષ પામ્યા વિના, એ અવસ્થા પ્રાપ્ત થાય નહિ. એટલે જીવ મોક્ષ પામવાને માટે ધર્મને–માગે વળે. એ ધર્મ જાણવાને મળે અને એ ધર્મ જાણવાને મથે કે-જે ધર્મને યોગે જીવ મેક્ષને પામી શકે. આવા જીવને જે સમ્યફવાદિની ખબર પડી જાય, તે એને સૌથી પહેલાં સમ્યકત્વને પામવાનું મન થાય.
સંસારથી છૂટવાનું મન તે થયું, પણ સંસારથી છૂટાય અને મેક્ષે પહોંચાય એવું સાધન તે જોઈએ ને? તમારે મુંબઈ છેડવું હોય તે મુંબઈથી અન્યત્ર લઈ જનારું સાધન જોઈએ ને? એટલે સંસારના સુખથી ઉગે અને સાચા સુખના સ્થાને પહોંચવાની ઈચ્છાવાળે બનેલે જીવ, જે–એ જાણે કે સમ્યફવાદિ પમાય તે જ સંસારથી છૂટાય અને ક્ષે પહોંચાય, તે એ જીવ સૌથી પહેલાં સમ્યકત્વને પામવાને માટે જ મળે ને?
આવરણને પ્રતાપ : સમ્યક્ત્વને પામવું હશે તે પિતાની જાતને ઓળખવી પડશે. જીવ પોતે પિતાને જ ઓળખે નહિ, તે સમ્યફવ પામે શી રીતિએ? આપણે કેણ છીએ? આત્મા. આત્માને મૂળ સ્વભાવ કેવું છે? અનન્ય જ્ઞાન, અનન્ત દર્શન, અનન્ત ચારિત્ર, અનન્ત વીર્ય, અનઃ સુખ, એ વગેરે આત્માના ગુણે છે, એવું તે તમે સાંભળેલું ને? આત્મા સ્વરૂપે અનન્ત જ્ઞાનાદિ–ગુણેને સ્વામી છે ને? શુદ્ધ આત્મામાં દોષ એક નહિ અને ગુણ બધા, એ જાણે છે? આપણે પણ આત્મા જ છીએ, છતાં પણ અત્યારે આપણુમાં જ્ઞાનાદિ ગુણ કેટલા છે, અને દોષ કેટલા છે? જ્ઞાનાદિ ગુણ નહિવત્ છે અને દોષને કેઈ સુમાર નથી, એમ તમને લાગે છે? ચેતન એ આત્મા જાણે જડ જેવો બની ગયે છે, એમ લાગે છે? આત્માને
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org