________________
કલિકાલસર્વજ્ઞ
૧૫
સિદ્ધરાજ... બેટા.” એણે આસન નજીક એની નાનકડી તલવારને હવામાં વીંઝતા દીકરાને બોલાવ્યો.
શું છે મા ?” દીકરો માતા પાસે આવ્યો.
બેટા... આ જો બાળયોગી પધાર્યા છે. આસન પર બિરાજમાન બાળયોગીને વંદન કરી આવ દીકરા.”
સિદ્ધરાજે આસન પર બેઠેલા એની જ ઉંમરના બાળકને શાંતચિત્તે ધ્યાન ધરતો જોયો. નાના બાળકનું વ્યક્તિત્વ જ એવું હતું કે એ આસનસ્થ ચાંગની દિશામાં ખેંચાયો...
રાજનું પધારો...”
અને ચાંગે અનોખી છટાથી એના આસન પાસે હાથ જોડીને બેસી ગયેલા સિદ્ધરાજ અને એની માતા મીનળદેવીને નાનકડા વ્યાખ્યાન દ્વારા ધર્મલાભ કરાવ્યો.
ગુરુદેવ... આ બાળયોગી... આપના અપાસરામાં ?” મીનળદેવીએ બાળારાજા સિદ્ધરાજની આંગળી પકડતાં પૂછ્યું.
રાજમાતા... ચાંગ... અમારા ધંધુકાના નગરશ્રેષ્ઠિ ચાંચદેવ અને પાહિનીદેવીનો પુત્ર છે. આજ તો મોહ માયા અને મમતાનાં બંધનોના પાશમાં લપટાયેલો જીવ' છે, પરંતુ આવતીકાલનો એક મહાન ધર્મપ્રહરી થવા સર્જાયેલો આત્મા છે. રાજમાતા...” દેવચંદ્રસૂરિ બોલ્યા.
“ગુરુદેવ આપની નિશ્રામાં આ “આત્માનો વિકાસ થાય અને આપનું સેવેલું સ્વપ્ન સાકાર બને.” કહેતાં રાજમાતા ચાંગના ગાલ પર ટપલી મારતાં સિદ્ધરાજ સાથે ચાલ્યાં ગયાં.
પાહિનીદેવી તો નાની ઉંમરના એના દીકરાના પરાક્રમને જોઈ જ રહી... ચાંગ’ સામાન્ય બાળક નહોતો એની પ્રતીતિ એને ગુરુદેવને કરેલા પ્રશ્નો અને આ રીતે બિન્દાસ - નિર્દોષભાવે પણ ગુરુદેવના આસન પર બેસી ધર્મબોધ આપવાની હિંમત કરવી - એ વાતે જ પાહિનીદેવીની છાતી ગજ ગજ ફૂલવા માંડી.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
