________________
કલિકાલસર્વજ્ઞ
૧૨૭
કુમારપાળની આંખોના ખૂણા પણ ભીના થઈ જાય છે. યુવાન સ્ત્રીના ખભે હાથ મૂકી, દર્દભરી નજરે જુવે છે.
દીકરી... માજી.... તમારું દુઃખ સમજું છું. બેટી તારો આક્રોશ પણ અનોખો છે જ....'
કુમારપાળે થોડેક દૂર વૃક્ષની આડશમાં ઊભેલા આનકને આંખના ઇશારે એની પાસે બાલાવ્યો સાસુ-વહુના આશ્ચર્યનો પાર ન રહ્યો. થોડેક દૂર ઝાડની આડશમાં એક બીજો માણસ પણ ઊભો હતો એનો સાસુવહુને ખ્યાલ નહોતો.
આનક !'
‘આજ્ઞા મહારાજ....’
‘મહારાજ...’ સાસુ-વહુ ચમકી ગઈ.
પ્રભાતની પ્રથમ ટશરો પૂર્વના ક્ષિતિજમાં ફૂટી રહી હતી. પંખીઓના મીઠા કલરવથી વાતાવરણ ઊભરી રહ્યું હતું.
મહારાજ..... !” સાસુ-વહુ એકી અવાજે બોલી ઊઠ્યા. માજી.... બેના... તમારી સાસુવહુની સમૃદ્ધિને પાટણનો રાજા કુમારપાળ ક્યારેય હાથ નહીં લગાડે... આન..... આજ ક્ષણે તું શ્રીધર પંચોલીની હવેલી પર જઈ... આપણા કુબે૨શ્રેષ્ઠિનું ગઈકાલે રાજભંડારમાં ઠલવાયેલું ધન, આભૂષણો, અલંકારો, બધું જ ફરી આપણા નગ૨શેષ્ઠિના કુબેરપ્રાસાદમાં જમા કરાવી દેવાનો મારો હુકમ પહોંચાડી - તારી રાહબરી નીચે... આ લોકો કુબેરપ્રાસાદમાં પહોંચે એ પહેલાં વ્યવસ્થા કરાવી દે.........’ કહેતાં કુમારપાળે એના જમણા અંગૂઠામાંથી મુદ્રિકા કાઢી આનકને આપતાં કહ્યું.
જરૂર પડે તો આ મુદ્રિકા શ્રીધર પંચોલીને દેખાડજે.'
જેવી આજ્ઞા મહારાજ... માજી.... બહેન... આપ આપના મહાલયોમાં પધારો..... આનક તમારું સ્વાગત કરવા દ્વાર પર હાજર રહેશે કહેતો આનક શહેર તરફ ચાલી નીકળ્યો.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org