________________
મનથી, વચનથી, કાયાથી આમ અઢારે પાપનાં પ્રત્યાખ્યાન કરીને પછી ‘સર્વાં અસણં પાણં, ખાઇમં, સાઇમં, ચવિહં પિ આહાર પચ્ચખ્ખામિ’ - સર્વથા પ્રકારે કંઇ પણ આગાર રહિત અન્ન, પાણી, સુખડી, મુખવાસ અને અપિ શબ્દથી સૂંઘવાની કે આંખમાં આંજવાની વસ્તુ ઇત્યાદી સર્વ વસ્તુનાં પચ્ચખ્ખાણ કરું છું.
આમ ચારે આહારના પ્રત્યાખ્યાન કરીને પછી કે, ‘ જં પિયં ઇમ શરીરં’ - આ શરીર જે મને ‘ઇષ્ટ’ - ઇષ્ટકારી છે. ‘કંત’-કાંત-સુંદર છે, ‘પિયં’
-
પ્રિય વહાલું છે ‘મણુત્રં’ - મનોજ્ઞ છે, ‘મણામં’ - મનોરમ છે, ‘ધિજ્જ’ વિજ્જ-ધૈર્ય રૂપ છે. ‘વિસાસિયં’ - વિશ્વાસનીય છે, ‘સમયં’-માન્ય છે, ‘અણુમયં’ - વિશેષ માનવા યોગ્ય, ‘બહુમયં’ - ઘણું માનવા યોગ્ય છે, ‘ભંડ કરડંગ સમાણું’ - આભૂષણોના કરડ (પેટી) સમાન, ‘રચણ કરડંગ ભૂયં’ - રત્નના કરંડિયા સમાન છે તે શરીરને ‘માણં સીયં' રખે ટાઢ વાય. માણું ઉણહું' રખે ગરમી લાગે. ‘માણંખુહા’ – ૨ખે ભૂખ લાગે. ‘માણું પિવાસા’ – ૨ખે તરસ લાગે, ‘માણં બાલા’ - રખે સર્પાદિ (વ્યાલ) ડંસે ‘માણં ચોરા' - રખે ચોર આદિ ઉપદ્રવ કરે, ‘માણું હઁસા’ – ૨ખે ડાંસ કરડે, ‘માણં મસગા' - મચ્છ૨ ૨ખે ત્રાસ આપે, ‘માણં વાઇયં - પિત્તિયં - સંભીમં - સન્નિવાઇયં’ - ૨ખે વાત, સળેખમ, સન્નિપાત, વગેરે વિવિહા રોગાયંકા પરિસહોવસગ્ગા' - વિવિધ પ્રકારની વ્યાધિઓ, પરિષહો અને ઉપસર્ગો ‘ફાસા ફુસંતું' - મારા શરીરને સ્પર્શે ઇત્યાદિ જે જે દુ:ખપ્રદ સંયોગો ઉત્પન્ન થયા તે તે સર્વ ઉપદ્રવો તથા દુઃખોનો પ્રતિકાર કરી તથા સત્કાર સન્માન કરીને આ શરીરનું રક્ષણ કર્યું.
મારી આ અજ્ઞાનતાનો હવે મને ખેદ થાય છે કે, જે શરીરને મેં પ્રાણથી પ્યારું ગણી સાચવ્યું તે જ મારું શરીર આજ મને દુઃખ દઇ રહ્યું છે. આવા દગાબાજ શરીરનો મોહ હવે હું છોડું છું. ‘એવં પિયર્ણ ચરમેહિ ઉસ્સાસ નિસ્સાસેહિં વોસિરામિ' - આવા આ શરીરને પણ અંતિમ શ્વોસોચ્છવાસ પર્યંત વોસિરાવું છું. હવેથી આ શરીર મારું નહિ અને હું એનો નહિ.
-
આ પ્રમાણે મમત્વભાવ પરિત્યાગ કરીને પછી કહે કે હવે જીવન પર્યંત આ શરીરનું રક્ષણ કે સુખોપચાર નહિ કરૂં. આમ, શરીર વોસિરાવીને
અંતિમ શુદ્ધિ અધિકાર
૩૯૪
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org