________________
मात मिले,सुत भात मिले, पुनि तात मिले, मनवंच्छित पाई । राज मिले गजबाजि मिले, सुख साज मिले युवति सुखदाइ ॥ इहलोक मिले, परलोक मिले, सब थोक मिले स्वर्ग सिधाई । “સુર” સવ પતિ સાન મિત્રે, વન સાધુ સમામ તુર્તમ મારૂ છે
આવું જાણી સદ્ભાગ્યના ઉદયથી સાધુ - સાધ્વીજીનો સુયોગ મળી જાય તો તેમની સેવાથી સમકિતી જીવ કદાપિ વંચિત રહેતો નથી. આ જ પ્રમાણે, સ્વધર્મી શ્રાવક શ્રાવિકાઓની સેવા ભક્તિમાં પણ લાભ સમજવો જોઈએ. (૩) તીર્થના ગુણનો જાણ હોય : ઉક્ત ચાર તીર્થ કહ્યાં તેનો સમાવેશ ગુણની અપેક્ષાએ બેમાં થાય છે, (૧) સાધુ અને (૨) શ્રાવક.
તેમાં સાધુના ર૭ અને શ્રાવકના ૨૧ ગુણ કહ્યા છે તે ગુણોનું જ્ઞાન સમ્યગ્દષ્ટિને અવશ્ય હોવું જોઈએ. કારણકે આપણે તો ગુણોના પૂજક છીએ, વેષ કે વયના પૂજક નથી. હાલમાં કેટલાક માયાવી મનુષ્યો ઉદરપોષણાર્થે ગુણની પ્રાપ્તિ કર્યા વિના જ સાધુ કે શ્રાવકનો વેશ ધારણ કરી કપોલકલ્પિત ગપોડા મારી ભોળા લોકોને ભરમાવે છે, ઠગાઈ કરે છે, સ્વાર્થ સાધવા અર્થે મંત્ર, તંત્ર, ઔષધાદિ કરે છે. તથા કેટલાક વ્યભિચારનું સેવન કરી ધર્મને કલંકિત કરે છે.
આવાઓને જોઈને ભોળા માણસો સાચા સાધુ શ્રાવકને પણ ઠગ સમજી શ્રદ્ધા ભ્રષ્ટ બને છે. પરંતુ સાધુ શ્રાવકના ગુણોના જ્ઞાતા હોય તે આવા ઢોંગીઓની ભ્રમજાળમાં ફસાશે નહિ. કારણ કે તેઓ સત્યાસત્યની પરીક્ષા કરીને યોગ્ય વ્યક્તિનો જ આદર સત્કાર કરશે. નિર્ગુણીનો કદાપિ સંગ નહિ કરે. ઢોંગીઓને પદભ્રષ્ટ કરી જૈનધર્મની જ્યોતિ પ્રસરાવશે, પોતે દૃઢ બનેલો અન્ય અનેકને પણ દઢ બનાવશે. (૪) ધર્મથી અસ્થિર થયેલાને સ્થિર કરે : કોઈ સાધુ શ્રાવક કે સમકિતી અન્ય મતાવલંબીના સંસર્ગથી શ્રદ્ધાભ્રષ્ટ થઈ જાય તો સમકિતીનું કર્તવ્ય છે કે, તેમની શંકાઓનું સમાધાન કરવાની પોતાનામાં શક્તિ હોય તો પોતે સમાધાન કરે અને પોતે સમર્થ ન હોય તો કોઈ વિશેષજ્ઞ ગીતાર્થનો યોગ મેળવી સંવાદ દ્વારા શંકાનું સમાધાન કરાવે અને તેને દઢ બનાવે.
શ્રી જૈન તત્ત્વ સાર
૨૯૭
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org