Parmatma Prakash

SR No.: 005264
Original Sutra Author: N/A
Author: Amrutlal M Zatakiya
Publisher: Vitrag Sat Sahitya Trust Bhavnagar
Publication Year: 1980
Total Pages: 500
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 23 MB

Page 372

-हो। १६०]
પરમાત્મપ્રકાશઃ
૩૬૧
उव्वस इत्यादि । उव्वस उद्वसान् शून्यान् । कान् । वीतरागताविकचिदानन्दोच्छलननिर्भरानन्दशुद्धात्मानुभूतिपरिणामान् परमानन्दनिर्विकल्पस्वसंवेदनज्ञानबलेनेदानीं विशिष्टज्ञानकाले वसिया काइ तेनैव स्वसंवेदनज्ञानेन वसितान् भरितावस्थान् करोति जो यः परमयोगी सुण्णु निश्चयनयेन शुद्धचैतन्यनिश्चयप्राणस्य हिंसकत्वान्मिथ्यात्वविकल्पजालमेव निश्चयहिंसा तत्प्रभृतिसमस्तविभावपरिणामान् स्वसंवेदनज्ञानलाभात्पूर्व वसितानिदानी शून्यान् करोतीति बलि किजउं तसु जोइयहिं बलिमस्तकस्योपरितनभागेनावतारणं क्रियेऽहमिति तस्य योगिनः । एवं श्रीयोगीन्द्रदेवाः गुणप्रशंसां कुर्वन्ति । पुनरपि किं यस्य योगिनः । जासु ण यस्य न । किम् । पाउ ण पुण्णु वीतरागशुद्धात्मतत्त्वाद्विपरीतं न पुण्यपापद्वयमिति तात्पर्यम् ॥ १६० ।।
अथैक सूत्रेण प्रश्नं कृत्वा सूत्रचतुष्टयेनोत्तरं दत्त्वा च तमेव पूर्वसूत्रपञ्चकेनोक्तं निर्विकल्पसमाधिरूपं परमोपदेशं पुनरपि विवृणोति पञ्चकलेन
ગાથા-૧૬૦
स-या :-[ यः ] २ [ उद्वसान् वमितान् ] Sorx sने १सावे छ अर्थात् પૂર્વે નહિ વસેલા એવા શુદ્ધ આત્માની અનુભૂતિરૂપ પરિણામોને વસાવે છે ( પિતાના हत्यमा स्थापन ४२ छ ) भने [ यः ] 2 [ वसितान् शन्यान् ] मनासिथी વસેલા મિથ્યાવાદિ પરિણામોને ઉજજડ કરે છે ( અર્થાત્ એમને અંતરમાંથી કાઢી नाणे छ ) मने [ यस्य ] रेने [ न पापं न पुण्यं ] ५५ भने पुश्य भने नथी | तस्य योगिनः ] ते येनी [ अहं ] [ बलिं कुर्वे ] ५ ४ छु.
ભાવાર્થ – શૂન્ય ( પૂર્વે નહિ વસેલા) એવા વીતરાગ તાત્ત્વિક ચિદાનંદથી ઉછળતા નિર્ભર આનંદમય શુદ્ધાત્માની અનુભૂતિરૂપ પરિણામને પરમાનંદમય નિર્વિકલ્પ સ્વસંવેદનરૂપ જ્ઞાનના બલથી અત્યારે વિશિષ્ટ જ્ઞાનના સમયે તે જ સ્વસં. વેદનરૂપ જ્ઞાન વડે વસાવે છે-ભરપૂર કરે છે અને નિશ્ચયનયથી શુદ્ધ ચિતરૂપ નિશ્ચય પ્રાણના હિંસક હોવાથી મિથ્યાત્વ વિકલ્પજાલ જ નિશ્ચયહિંસા છે, તે હિંસાથી માંડીને પૂર્વે વસેલા સમસ્ત વિભાવપરિણામેનો સ્વસંવેદનરૂપ જ્ઞાનની પ્રાપ્તિથી અત્યારે શૂન્ય ( ઉજજડ ) કરે છે તે ચગીને હું વારી જાઉં છું અર્થાત્ હું માથું નમાવીને નમસ્કાર કરું છું, એ રીતે શ્રી યેગીન્દ્રદેવ ગુણેની પ્રશંસા કરે છે કે જે યોગીને વીતરાગ શુદ્ધ આત્મતત્ત્વથી વિપરીત પુણ્ય અને પાપ બને નથી. ૧૬૦.